In deze rubriek staan we stil bij een typisch IJmuidens onderwerp aan de hand van een foto en naar aanleiding van de actualiteit, een stukje geschiedenis, een bijzondere gebeurtenis, een evenement of gewoon een van de mooie taferelen die IJmuiden biedt. In deze aflevering aandacht voor IJtje.
Door Erik Baalbergen
Utrecht heeft herinneringen aan Uutje, Amsterdam heeft Aatje gespot en Aalsmeer kan terugkijken op Aaltje. Heeft IJmuiden dan z’n IJtje?
Voor de duidelijkheid, we hebben het over de zeehond die ruim drie weken geleden in ’s lands binnenwateren is gesignaleerd. Overigens krijgt Zeehondencentrum Pieterburen enkele malen per jaar een melding van een zeehond in onze binnenwateren, dus super bijzonder is het nou ook weer niet. Maar de zeehond in Utrecht, Amsterdam en Aalsmeer heeft wel het landelijke nieuws gehaald. En dat buiten de zomerse komkommernieuwstijd.
Uutje
Op 8 september wordt de zeehond voor het eerst zwemmend gezien in het Utrechtse Merwedekanaal, dat in verbinding staat met het Amsterdam-Rijnkanaal. Hoe de zeehond daar is gekomen, is niet bekend. Maar het lijkt me niet onwaarschijnlijk dat deze via de IJmuidense sluizen naar ‘binnen’ is gezwommen; het Noordzeekanaal is verder rechtstreeks verbonden met het Amsterdam-Rijnkanaal. De zeehond in het wild is een niet-alledaags plaatje voor Utrechtenaren en trekt veel bekijks.
De vorige waarneming in Utrecht was tien jaar geleden, toen er een in de Singel en de Oudegracht zwom. Destijds was de zeehond gezond, maar is toch gevangen en weer uitgezet in zee. Op basis van de waarnemingen is ook de 2025 zeehond gezond. Zolang deze z’n verse visprakkie kan vinden en toeschouwers op afstand blijven en niet voederen, zien de experts geen reden om het dier te vangen. Of het water nu zout of zoet is, zal de zeehond worst, eh, vis zijn.
Ondanks de grote belangstelling vindt de zeehond een rustplekje op een omgeslagen waterfiets tussen Utrechtse woonboten. Zo’n beestje moet natuurlijk een naam hebben. Via Instagram kan gekozen worden tussen Uutje, Jochie en Frituurke. Het wordt Uutje. Uutje haalt, waarschijnlijk zonder dat ze het zelf weet, de landelijke televisie en grote dagbladen.
Aatje en Aaltje
Tien dagen later wordt in de Amstel in Amsterdam ook een zeehond gesignaleerd. Een dag later ligt deze te chillen aan de Amstel, bij een Amsterdamse roeivereniging. De zeehond krijgt de naam Aatje. Uit foto’s en filmpjes maakt Pieterburen op dat de zeehond in goede gezondheid en conditie verkeerd. Op basis van kale plekke en vlekkenpatroon constateert Pieterburen dat Aatje Uutje is.
Amsterdam kan de zeehond blijkbaar niet lang bekoren want twee dagen na de waarneming in Amsterdam wordt het dier in wateren bij Aalsmeer gespot. Wederom blijkt uit foto’s dat het om Uutje dan wel Aatje te gaan. Maar Aalsmeerders noemen hem of haar Aaltje. Dit schrijvende is het reislustige dier nog niet verder gesignaleerd. Zou het de weg naar zee gevonden hebben, of bieden de Westeinderplassen niet te versmaden verse vishapjes? We houden de media in de gaten!
IJtje
Voor IJmuiden, gelegen aan zee, is een zeehond niet opzienbarend. We kunnen ze regelmatig begroeten rond onze stranden, pieren en havens. Oké, ze blijven toch steeds leuk om te zien. Maar ondanks de schijnbaar hoge aaibaarheid, zijn en blijven het roofdieren. Het devies vanuit de verschillende organisaties is ook niet voor niets: houd afstand en gun ze rust. Foto’s van zeehondjes maak ik met een telelens, zodat ik op afstand kan blijven.
Tot slot iets om alvast over na te denken. We zijn gewend aan zeehonden, damherten en vossen in onze omgeving. Maar een wolf? Het kan geen kwaad om alvast een koosnaamje te verzinnen voor de eerste wolf die zich in onze achtertuin aanmeldt. Inkoppertjes zijn Bor, Midas en Wolfgang Amadeus. Maar misschien moeten we ter promotie van onze plaats alvast de naam IJtje reserveren…
Fotobijschrift: Een van de zeehonden die vorige vrijdag op de Zuidpier lag te chillen. Foto: Erik Baalbergen