Velserbroek – Op een doodgewone dag ergens halverwege de jaren 50 nam de toen ongeveer 21 jaar oude Piet Mulder (1934) in zijn woonplaats Haarlem de bus. Eén halte verder stapte Willy Duin (1933) in diezelfde bus. De twee raakten aan de praat en hielden contact. Zo begon het verhaal van twee mensen die allebei in het toenmalige Nederlands-Indië (het huidige Indonesië) zijn geboren, maar in ons land de liefde bij elkaar vonden. Het echtpaar woont nu in Velserbroek.

Door Raimond Bos

,,Ik zag haar de bus instappen en vond haar meteen een heel knap meisje’’, steekt de heer Mulder van wal. Hij vervolgt: ,,Maar ik vond haar ook een beetje eigenwijs. Toen ze net in de bus stond, werd ze door iemand op haar tenen getrapt. Ik moest daarom grijnzen. Maar ze kwam naast me zitten en zo raakten we in gesprek.’’ Zo simpel kan het dus zijn om de ware liefde te ontmoeten. De twee kregen verkering en toen Willy in 1960 zwanger bleek te zijn, werd snel alles in gereedheid gebracht voor het huwelijk. ,,Ja, het was een moetje!’’ Piet Mulder had in de loop der tijd echter zijn zinnen gezet op de zeevaart, hetgeen uiteindelijk inhield dat hij zijn kersverse echtgenote niet gedurende de hele zwangerschap kon bijstaan. ,,Ik ging voor zes weken naar zee. Ik wilde altijd al varen en ik had gezien dat een stuurman 300 gulden kreeg. Dat leek me wel wat, maar ik moest als matroos beginnen. Na een jaar matroos te zijn geweest, kon ik naar de zeevaartschool. Uiteindelijk heb ik elf jaar gevaren.’’

Zijn echtgenote hield intussen het gezin draaiende. Na de bevalling van hun eerste zoon volgde een tweede zwangerschap, waaruit opnieuw een zoon werd geboren. Soms was Piet maandenlang van huis, maar na verloop van tijd koos hij voor een baan aan wal. Willy ging, toen de kinderen naar school gingen, aan de slag als boekhouder bij een overhemdenfabriek in Haarlem en werkte later in een vergelijkbare functie bij een papierhandel. Dat het echtpaar uiteindelijk vanuit Haarlem naar Velsen kwam, verklaart de heer Mulder als volgt: ,,We zijn natuurmensen, we houden van de vogeltjes en de bossen. We woonden eerst in Schalkwijk, maar als je dan de natuur wilt opzoeken, moest je eerst nog Heemstede door. We woonden later in Haarlem-Noord en weer later zijn we naar Velserbroek verhuisd. Vanaf hier ben je zo in Spaarnwoude.’’

Tot begin dit jaar woonde het echtpaar nog samen. De gezondheidstoestand van mevrouw laat dat nu echter niet meer toe. Zij is dementerend en heeft nog maar weinig besef van de wereld om haar heen. ,,Ik heb er lang over getwijfeld, maar de zorg voor haar viel mij te zwaar. Ik verloor mijn geduld.’’ Dat was het moment om de moeilijke stap te zetten naar opname in een woonzorgcentrum. Daar bezoekt hij haar nu om de dag, al is het voeren van een gesprek nauwelijks nog mogelijk. Hij kijkt echter terug op 65 mooie huwelijksjaren, ontstaan dankzij dat ene moment in de bus.

Foto: Piet en Willy Mulder kijken terug op 65 mooie jaren. Foto: Bos Media Services