In deze rubriek staan we stil bij een typisch IJmuidens onderwerp aan de hand van een foto en naar aanleiding van de actualiteit, een stukje geschiedenis, een bijzondere gebeurtenis, een evenement of gewoon een van de mooie taferelen die IJmuiden biedt. In deze aflevering aandacht voor storm Amy.

Door Erik Baalbergen                             

Onder de noemer van ‘Het is weer voorbij die mooie zomer’ schreef ik vorige week in deze krant over de grote IJmuidense strandhuisjesnajaarsverhuizingen die rond eind september plaatsvonden. Nou, de strandhuisjes zijn nog maar net in winterruste, of Briesende Amy dient zich aan. Het is alsof zij de eerste strandhuisjesloze dag op onze stranden heeft afgewacht.

Humberto wordt Amy

Voor afgelopen weekend werd onstuimig weer verwacht vanwege ex-orkaan Humberto. Deze bereikte vrijdagochtend de westkust van Ierland. In Europa kreeg de resterende storm de naam Amy. Diverse evenementen en vluchten werden afgelast. In de nacht naar zaterdag begon Amy zich in onze contreien te roeren, met regen en een stevige bries. In de loop van afgelopen zaterdag nam de wind toe en werd het regengebied vervangen door buien, met tussen de buien door zon.

En vooral die droge perioden met zon lokten mij naar de Zuidpier, gewapend met camera en regenjas. Verder dan de splitsing in de pier, met rechts het korte stukje van de ‘oude’ pier met het eerste lichttorentje en links de toegang tot het rechte stuk ‘nieuwe’ pier tussen strand en water, ben ik niet gegaan. De golven sloegen zelfs over het korte stukje. Ik heb veel over voor mooie plaatjes, maar niet alles, zeker niet als het onveilig wordt.

Onbezonnen

De Zuidpier zelf was afgesloten, duidelijk aangegeven door de rode vlag, de afgesloten slagboom en de waarschuwingsborden. Verderop was het laagwaterhek afgesloten. Al deze tekenen, gecombineerd met de over de pier slaande golven, zijn toch duidelijke signalen om je dan niet onder of langs de slagboom te wurmen en toch even naar het laagwaterhek te lopen. En toch zag ik sommigen, zelfs een enkeling met een hond, dit doen. Spannend, maar totaal onbezonnen natuurlijk. Als er wat gebeurt, moeten redders hun leven wagen.

Plaatjes

Afijn, vanuit de luwte van het stapeltje blokken bij de splitsing kon ik op een veilige manier het stormgeweld aanschouwen. De spray van verderop overslaande golven nam ik voor lief. Zodra een van de lichttorentjes aan het uiteinde der pieren tijdens een zonnebad ook even een waterbad kreeg, richtte ik mijn telekanon en schoot met scherp. Daarnaast viel er natuurlijk ook genoeg ander stormgeweld te fotograferen, zoals golven tegen en over de pieren, de eerder genoemde waaghalzen en zelfs een uitvarend vrachtschip. De fotografische buit is te bewonderen in een berichtje in de Facebookgroep ‘Typisch IJmuiden’.

En Amy? Zij waaide verder. Ik las dat zij bij IJmuiden een uur lang gemiddeld windkracht 9 heeft bereikt en daarmee officieel tot storm is gepromoveerd. De vierde van dit jaar, en de tweede van de meteorologische herfst. Het wachten is op Bram, Chandra en Dave. Zouden we Wubbo dit winterseizoen nog tegenkomen?

Fotobijschrift: Een zonnig momentje voor het lichttorentje aan het uiteinde van de Noordpier tijdens storm Amy. Foto: Erik Baalbergen