Hülya Kat: ,,Ik wil gewoon méédoen!

Velsen – Hülya Kat (39) is sinds maart 2021 lid van de Tweede Kamer voor D66. ,,Als vrouw met een groot multicultureel bewustzijn probeer ik een brug te slaan tussen verschillende culturen en achtergronden. Ik ben mij bewust van mijn verbindende voorbeeldrol’’, aldus de persvoorlichting site van D66. Maar Hülya is óók geboren en getogen Velsenaar. Hoe belangrijk dat was voor haar ontwikkeling en hoezeer Velsen haar nog steeds aan het hart gaat vertelt ze zelf.

Hülya Kat is haar leven én politieke carrière begonnen is Velsen. Foto: aangeleverd

Door Ingeborg Baumann

Waarschijnlijk had ze er niet voor de volle honderd procent op gerekend, ze stond nummer 17 op de lijst, maar door de forse overwinning van D66 (24 zetels) kwam Kat in de Tweede Kamer. Sinds 2009 is ze actief voor D66 en in 2010 werd ze met 437 voorkeursstemmen gekozen als gemeenteraadslid Velsen. Ze verhuisde naar Amsterdam en stelde zich verkiesbaar als raadslid en is nu dus lid van de Tweede Kamer. Toch bijzonder voor deze Velsense met haar biculturele achtergrond. En hoewel ze verrassend benaderbaar blijkt duurt het even voordat haar assistent een plekje vrij kon maken in haar agenda. Maar ben je eenmaal in gesprek met Hülya kom je er niet zo makkelijk vanaf. Vooral niet als het haar stokpaardjes participatie, inclusiviteit en de vrijheid van iedereen om de eigen keuzes te maken betreft. En over Velsen raakt ze ook moeilijk uitgepraat.

Achtergrond

Zoals zovelen hier in Velsen is Hülya geboren in het voormalige Zeewegziekenhuis. In IJmuiden bracht ze haar heel jonge jaren door.  Tot ongeveer groep 5 zat ze op De Regenboog in Zeewijk en toen verhuisde het gezin naar Santpoort-Noord. ,,Ik heb het daar heel leuk gehad en in Santpoort ligt wel een stukje van mijn hart. Ik zat op de Bosbeekschool en had een leuke klas met een fijne onderwijzer. Aan mijn schoolperiode in IJmuiden heb ik niet zo veel herinneringen meer, behalve dat de school veel meer multiculturele achtergronden kende. Ik viel daar minder op met mijn Turkse achtergrond. En zo besefte ik steeds meer dat je er mag zijn, welke achtergrond je ook hebt. We woonden in de Scheiberglaan maar kwamen wat ruimte te kort want mijn moeder zorgde ook voor haar moeder en schoonmoeder. We verhuisden naar de Sabastraat in Santpoort-Noord. En ja, IJmuiden is toch wat anders.’’

Eind of begin 

,,Ik ben heel vaak bij mijn ouders, die weer terugverhuisden naar IJmuiden. De haven, het strand, de duinen. Ik kom er vaak. Verder dan dat kun je ook niet. Het is het einde van de regio. Of het begin natuurlijk. En als je IJmuiden binnenkomt langs het Kanaal en je ziet de pijpen van Tata en de sluis en al die bedrijvigheid, dan kom je wel ergens terecht ja.’’ Hülya fotografeert graag in haar vrije tijd en buiten haar woonplaats Amsterdam is IJmuiden ook een geliefd onderwerp. Ze kan aardig meedoen met de talrijke hobby- of professionele fotografen hier in de regio. En over heet hangijzer Tata, hoewel het niet de bedoeling is om al te politiek te worden: ,,Het is heel dubbel. Tata is een belangrijke werkgever aan wie we veel te danken hebben. De Hoogovens zitten in ons DNA. Maar het is ook heel belangrijk dat ze de transitie maken om een betere luchtkwaliteit te kunnen garanderen. Het is zoeken tussen het behoud van banen en een betere leefbaarheid.’’  

Trots

Het is voor te stellen dat vader en moeder Kat naast hun schoenen lopen van trots op hun slimme, bevlogen, sociale en knappe dochter. ,,Nou, dat zéggen ze niet met zoveel woorden maar ik weet dat ze wel trots op me zijn. Mijn vader is überhaupt een man van weinig woorden. Mijn moeder praat veel meer.’’ Waarschijnlijk lijkt Hülya in dat opzicht op haar mams. ,,Ik realiseer me steeds meer dat ik wel gewoon het kleinkind ben van een arbeidsmigrant. En dat besef zorgt voor een bepaalde verantwoordelijkheid. De drang om eruit te halen wat er uit gehaald moet worden. Je best doen, op school en in je werk. Iets bereiken.’’ 

Amsterdam

Hoewel haar wortels hier liggen vertrok Kat een paar jaar geleden toch naar Amsterdam om haar vleugels te spreiden, zoals ze zelf zegt. ,,Ik verhuisde zeker wel met de intentie politiek actief te blijven maar ook als dat niet zou zijn gelukt was ik in Amsterdam gebleven. Bruisender, meer multicultureel. Amsterdam was een logische keuze voor mij, ik kon daar goed aarden. En wat scheelt het? De lengte van het Noordzeekanaal.’’ Maar denk nu niet dat ze geen mening meer heeft over Velsen. ,,Die zeven kernen verschillen in sociaal maatschappelijk opzicht, ook volgens de cijfers, enorm van elkaar. Best moeilijk om daar een balans in te vinden, dat vergt echt maatwerk. De behoeftes van IJmuiden en Velsen-Noord als het bijvoorbeeld om leefbare wijken en goed onderwijs gaat zijn totaal verschillend van de insteek die er is in Driehuis. Er zou meer diversiteit moeten komen binnen de gemeenteraad. Jonge mensen, ouderen, mensen met biculturele achtergrond, mensen uit de LHBTI gemeenschap. Maar ik ben zeer zeker niet negatief gestemd over Velsen. Er komt een generatie aan die veel bewuster is en leeft.’’

D66 

Een van de redenen dat Kat voor D66 koos ligt bij de moord op Pim Fortuyn. Ze legt uit: ,,De multiculturele samenleving kwam in mijn ogen heel erg onder druk te staan. Ik werd aan het denken gezet. Het was een vreemd gevoel dat mijn eerste gedachte toen ik hoorde van de vreselijke aanslag was: ‘Het zal toch geen moslim zijn geweest?’ Het kwam te dichtbij. Iedere andere cultuur werd over een kam geschoren. Dat was een verkeerd beeld. Er zijn veel en veel meer volwaardige en hardwerkende mensen die voor 100 procent participeren in de samenleving. En bij D66 kon ik mezelf blijven.’’ Op de vraag of ze vaak beoordeeld of zelfs veroordeeld wordt op haar bi-culturele achtergrond. ,,Hahaha, als dat zo zou zijn kan ik heel IJmuidens zijn hoor! Ik ben niet op mijn mondje gevallen en laat me niet in een hoek duwen. Ik kan best een viswijf zijn. De pikorde wordt niet bepaald door witte vijftig plus mannen!’’ 

Lokaal

Aan het eind van het gesprek wil Kat nog even wat kwijt. En dat vermelden we graag en onderschrijven we van harte. ,,Ik wil echt opkomen voor de lokale media. De Jutter/Hofgeest natuurlijk maar ook Seaport en andere platforms of kranten. Die lokale berichtgeving is ook erg belangrijk politiek gezien en houdt de democratie zoals die bedoeld is in stand. Het is een tegenhanger van de landelijke media en zorgt voor de nodige macht en tegenmacht.’’ En haar stokpaardje: ,,Als volksvertegenwoordiger moet je altijd áán staan. Altijd je verantwoordelijkheid nemen en contact blijven zoeken. Je neemt namelijk geen beslissingen óver mensen maar met mensen. En dat zijn woorden die, ongeacht je politieke voorkeur, alleen maar waarheid bevatten.’’ 

Foto boven:

,,Als je IJmuiden binnenkomt langs het Kanaal en je ziet de pijpen van Tata en de sluis en al die bedrijvigheid, dan kom je wel ergens terecht ja.’’ Foto: Hülya Kat