Wekelijks staat Erik Baalbergen aan de hand van een foto stil bij een IJmuidens onderwerp naar aanleiding van de actualiteit, een bijzondere gebeurtenis, een evenement of gewoon de mooie taferelen die IJmuiden biedt. In deze aflevering aandacht voor de noodpompen op het Sluiseiland.

Een kleine twee maanden geleden schreef ik in deze rubriek over de noodpompen die in rap tempo het gebied rond de Kleine Sluis en Zuidersluis aan het veroveren zijn. Nog even in een notendop: de noodpompen zijn nodig omdat een van de grote bulbpompen van het gemaal afgelopen april defect is geraakt. Uit voorzorg heeft Rijkswaterstaat besloten om z’n tweelingbroertje ook uit te schakelen. Om tijdens zware regenval en de komende natte seizoenen de voetjes in een groot deel van Nederland toch droog te houden, wordt de pompcapaciteit opgevangen door eenendertig noodpompen. Tijdelijk, want zodra de bulbpompen weer inzetbaar zijn, zullen de noodpompen hier verdwijnen.

Afgelopen maanden is het eerste noodpompenpark met zeventien pompen verrezen rond de Steigerweg bij de Kleine Sluis. De noodpompen spuien het water via buizen, elk met een doorsnede van een meter, in de kolk van de Kleine Sluis. Het geheel aan buizen, aggregaten en pompen op een klein oppervlak levert al een indrukwekkend plaatje op. Tijdens en na de zware plensbuien van begin oktober hebben we de brute kracht van de noodpompen al kunnen ervaren. Ze leveren een bruisende en schuimend kolkende watermassa vanuit de sluiskolk tot een eind zeewaarts.

In oktober is het tweede noodpompenpark met de resterende pompen op Sluiseiland aangelegd. De pompen staan op een rij aan de oever van het binnentoeleidingskanaal van de Kleine Sluis en de Zuidersluis. Het water moet worden geloosd aan de zeezijde, in het buitentoeleidingskanaal van de Middensluis, dus aan de andere kant van Sluiseiland. Daarom wordt het water via acht dikke buizen over het eiland en de Zuidersluisweg heengeleid. Om bij de huizen op Sluiseiland te komen moet je voortaan onder acht “aquaducten” door.

Al deze buizen leveren met elkaar een apart landschap op. Bovendien zijn de aggregaten, die de stroom voor deze pompen leveren, enkele honderden meters westwaarts, bij de Zuidersluis geplaatst. Ze zijn omheind door hekken met geluidwerend folie. De stroomkabels tussen de aggregaten en de pompen volgen het tracé van het fietspad vanaf de Zuidersluis naar de Middensluis en zijn hoog geplaatst, op een steigerconstructie. Dit “elektriciteitskabelduct” legt ook weer een speciaal accent op het landschap.

Het gebied rond de Steigerweg en de Middensluisweg is door de noodpompparken, met pompen, buizen, aggregaten en op steigers gedragen elektriciteitskabels, veranderd in een waar surrealistisch landschap. Alsof je door een chemische installatie of het decor van een sciencefictionfilm wandelt. En als je je blik of je lens even tussen de buizen door weet te wurmen, kom je soms een doorkijkje naar iets typisch IJmuidens tegen, zoals onze vertrouwde watertoren!