Lezerspost: Geluk bij een ongeluk ofwel geef niet te vlug op

Vrijdagmiddag 15 uur op de parkeerplaats achter de Dekamarkt in Santpoort Noord wil ik mijn oudpapiertas legen en hoe zoiets gebeurt weet je pas achteraf, maar mijn tasje met portemonnee, telefoon, leesbril in koker en mijn mondkapje verdwijnen mee in dat diepe gat.

Gauw naar huis HVC bellen. Ik was te laat, zei de dame aan de telefoon, na 14 uur nemen we geen meldingen meer op. Maar… al mijn pasjes en mijn rijbewijs, nu kan ik geen boodschappen meer doen, probeer ik nog. Heel jammer, ik kan niets voor u doen en nog een fijne avond. Ja, ja een fijne avond. 

Ik bel thuis met mijn man die belooft om gauw vanuit Heemskerk terug te fietsen en raadt me aan om de wacht te houden bij de papiercontainer zodat er niet nog een vracht bovenop komt.

Gauw zoek ik de nodige spullen bij elkaar om te vissen en fiets terug.

Helaas, de meegenomen zaklamp is zo goed als leeg, dan probeer ik met de haak aan de lange stok te vissen, maar  ik zie de tas helemaal niet, na een flink aantal vergeefse pogingen houd ik het voor gezien. Wachten duurt lang en zeker als het dan ook nog begint te regenen.

Eindelijk komt mijn man natgeregend aan en probeert met zijn telefoon in de bak te kijken, ook een buurvrouw bij ons om de hoek licht bij en maakt foto’s, helaas geen tas te zien.

Ondertussen verzamelen zich nog een aantal mensen, eentje zegt: ik zou de politie bellen.

Zo gezegd zo gedaan, de politie beloofd te kijken wat ze voor ons konden doen en zouden terugbellen. Wie schetst onze verbazing als na ca een half uur een wagen van HVC, geëscorteerd door de politie, het parkeerterrein op komt rijden.

De bak wordt opgetakeld en gestort in de papierwagen.  Dan graaien met z’n allen in het oude papier, na 3 boodschappenkarretjes vol papier wordt de tas met portemonnee en mondkapje eruit gevist, nu de telefoon nog. Na deze gebeld te hebben horen we zacht het geluid en na nog wat graaien komt deze ook tevoorschijn. De bril moet toch vervangen worden dus die laten we maar zitten.

Ik kan iedereen wel zoenen, maar dat mag niet.  

Riny Bouwmeester