Wekelijks staat Erik Baalbergen aan de hand van een foto stil bij een IJmuidens onderwerp naar aanleiding van de actualiteit, een bijzondere gebeurtenis, een evenement of gewoon een van de mooie taferelen die IJmuiden biedt. In deze aflevering aandacht voor een apart doorkijkje.

Door Erik Baalbergen

Doorkijkjes in en rond IJmuiden zijn altijd een dankbaar tafereel voor een leuk typisch IJmuidens plaatje. Een boorplatform of schip aan het eind van een straat in Oud-IJmuiden, een vuurtoren tussen de huizen, een schip door het ‘Groeten uit IJmuiden aan Zee’ raam op de Kennemerboulevard, de hoogovens of de nieuwbouw van Oud-IJmuiden door het dennenbosje aan de Kanaalstraat, de horizon achter de scheve nieuwbouw bij de Zeesluis IJmuiden, een zonsondergang achter het Forteiland of gewoon een mooi doorkijkje door een IJmuidense straat… De combinatie doet er eigenlijk niet zo toe.

Meestal zoek ik dergelijke doorkijkjes op, waarbij ik soms gebruik maak van een plattegrond om de zichtlijnen op te zoeken. Soms krijg ik een doorkijkje tijdens een wandeling zo in de schoot geworpen. Zoals dit plaatje met de toren van het door architect en stedenbouwkundige Willem Dudok ontworpen raadhuis van Velsen, gezien door de Fuga van beeldhouwer Herbert Nouwens. Kortweg: ‘Dudok en Fuga’, niet te verwarren met de naam van een prachtig stuk orgelmuziek van Bach…

Na plaatsing van deze foto op Facebook werd in reacties gesuggereerd dat ik de stadhuistoren in de opening van de Fuga zou hebben “gefotoshopt”. Niet dus! De enige “bewerking” die ik heb uitgevoerd is het rechtzetten van de horizon, of in dit geval de toren. De foto is namelijk vanaf een voor mij nogal ongemakkelijke positie genomen: liggend op een talud op Sluiseiland, met de hakken in het gras om niet verder naar beneden te glijden. Dan wil de camera bij het afknippen wel ‘ns niet helemaal horizontaal zijn. Lang leve de PC in dit geval!

Zoals gezegd heb ik dit tafereel niet opgezocht, maar de zichtlijn viel mij op toen ik vorige week onderweg naar een rondje Zeesluis IJmuiden over het Sluiseiland liep. De Fuga is op zich al een opvallende verschijning vanaf het kanaal en sluiseiland. Daarnaast zag ik vanuit m’n positie de stadhuistoren aan de horizon, ongeveer van dezelfde grootte. Dudok en de Fuga maken de tongen van veel IJmuidenaren los, dus hiermee was een onderwerp voor deze rubriek komen aanwaaien!

Als ik iets verder zou lopen, zouden de toren en het kunstwerk op een lijn staan. Belangrijker nog: het kunstwerk zou in verhouding veel dichterbij komen en dus groter worden, en wellicht zou de toren er dan inpassen. En ja hoor, staande op het straatje voor de westelijke huizenrij op Sluiseiland kreeg ik ze op een lijn. Alleen was de toren nog iets te hoog ten opzicht van de Fuga en moest ik nog zakken om ze op gelijke hoogte te zien. Het talud aan de kanaaloever bood uitkomst! De troostende factor was het zachte grasbedje. Ten slotte bood een telelens de oplossing voor de grote afstand. Het resultaat ligt voor u. De masten op de voorgrond zijn van aan de Steigerweg aangemeerde schepen.

Overigens zijn tips voor iets minder uitdagende doorkijkjes altijd welkom!