Velsen – Materieel hebben ze alles dik voor elkaar. Allebei een goede baan die ze heel erg leuk vinden en een prachtig huis in Driehuis. Op het emotionele vlak is er soms verdriet maar het zijn, behalve lieve en sympathieke mensen vol humor ook realistische types. Er zijn dingen waar je je nu eenmaal bij neer moet leggen en soms het verdriet daarover eerlijk bespreken en delen. En toch, ook nog eens terwijl er een ongekende en verwoestende pandemie door de wereld waart, hebben Maaike Huizinga (41) en Synco de Waard (42) een besluit genomen waar veel mensen van dromen maar in de praktijk nooit uitvoeren. Het stel heeft hun huis verkocht en hun baan opgezegd. Zij trekken vanaf half februari met een camper door Europa.

Door Ingeborg Baumann

Het huis is verkocht en al lichtelijk ontmanteld. Hoewel Maaike en Synco nu ook weer niet de types zijn waarbij de inrichting volgens de laatste woontrends moet, daar zijn ze te creatief en eigenzinnig voor. De camper waarmee ze op het moment van publicatie van dit verhaal al mee op weg zijn, staat nu nog op het pad naast hun huis. Want zo’n huis is het. Zo’n gewild huis in een fijn dorp in Velsen. Die camper is niet eens zo heel groot, niet de meest luxe kampeerwagen van de showroom. De eerste vraag die dan ook opkomt is: ,,Wat bezielt jullie?’’

Gewenst samen

Maaike en Synco vullen elkaar aan en nemen afwisselend het woord: ,,We zijn ruim 21 jaar samen en 11 jaar getrouwd. Dit huis was om een gezin in te stichten en dat gaat niet lukken. We hebben op alle manieren daar alles aan gedaan maar nu aanvaarden we dat het er gewoon niet inzit voor ons. Daar hebben we verdriet over natuurlijk, maar het bevestigt ook heel erg wat we voor elkaar voelen en hoe we in het leven staan. We zijn ongewenst kinderloos maar hartstikke gewenst samen. En vanaf het moment dat we elkaar kennen speelt iets als dit avontuur door onze gedachten.’’ Synco vult aan: ,,Zo zijn we ook begonnen. Maaike wilde toen ze me ontmoette naar Engeland voor minstens een half jaar. Ik ben toen meegegaan onder het motto: Beter op je plaat gaan dan steeds denken ‘wat als’. We waren alweer terug na een maand maar we zijn wél bij elkaar gebleven.’’

Surrogaat baby

Ze woonden in onder ander in Haarlem en Heemstede, trouwden en kregen allebei een fijne baan. Maaike heeft psychologie gestudeerd en was tot voor heel kort praktijkondersteuner bij verschillende huisartsen.  Een heel goede, zo een die een ander aan het praten krijgt door ook een stukje van zichzelf prijs te geven. Synco is ICT-er bij een modelabel, is daar ingegroeid en vindt het geweldig. En toch. Maaike: ,,Toen we in dit huis in Driehuis kwamen maakte onze kat Poema, die toentertijd bij mijn ouders was, de keus om bij ons te komen wonen. Poema ging niet meer weg en dus besloten we om ook maar te blijven. In augustus 2016 namen we een kitten, Charley. Twee jaar later werd Charley doodgereden. Onze surrogaatbaby. Maar we hadden Poema nog. Helaas, nog geen week na het verdriet om Charley, kreeg Poema een beroerte. We hebben hem moeten laten inslapen, hij was 19 jaar. Toen was er niets meer.’

Rondreis

In de vakanties reisden ze door Polen en Tsjechië en vorig jaar maakten ze, corona natuurlijk, een rondreis door Nederland. Maaike: ,,Steeds meer kregen we het gevoel dat we niet meer naar huis willen. Het huis voelde leeg en veel te groot voor ons tweeën. Op een avond, we zaten op het bankje voor het huis met een biertje en een wijntje zijn we eens serieus gaan praten. Wat wilden we nou eigenlijk?’’

Het was duidelijk wat ze allebei wilden. Maar de uitvoering is weer een heel ander verhaal en er zullen bijzonder weinig mensen zijn die gewoon doen wat ze willen. Maaike en Synco wel, ondanks corona. Synco: ,,We hebben het huis te koop gezet en raar genoeg duurde het nog best een tijdje voor het verkocht was. Maar het lukte toch voor een redelijke prijs.’’ Maaike: ,,Het is genoeg om onze studieschuld af te lossen, een camper te kopen en een tijdje te leven. Dan hebben we ook nog wat geld over om opnieuw op te starten als we thuiskomen.’’ 

Kleiner leven

En nu zit dus alles wat ze meenemen in de camper, hun hele leven als het ware. Kleiner leven, zoals ze het noemen, zal ze best goed afgaan. Maar ze hebben budget voor pakweg twee jaar. Gaat het lukken om twee jaar, zonder de afleiding van werk en vrienden en familie en hun eigen leefomgeving, op elkaars lip te zitten? We weten allemaal inmiddels dat alleen al een lockdown zorgt voor relationele spanningen en dan heb je nog de beschikking, in de meeste gevallen, over een heel huis. Synco: ,,Dat gaat lukken. Wij gaan dat redden. We doen ook dingen voor onszelf tijdens onze rondreis. Het kan zo maar zijn dat ik van de plek waar we op dat moment zijn naar Mallorca vlieg. Dat doe ik elk jaar met mijn vrienden en waarom nu niet?’’

Doel

En waar gaat de reis naartoe? Maaike: ,,Het globale doel is tussen de 15 en 25 graden. Ik wil twee jaar lang in een korte broek kunnen lopen. Mijn benen verdienen dat!’’ En op de moederlijke vraag of ze het allemaal niet een beetje idealiseren zegt Synco:,, Het gaat ook vast en zeker af en toe klote worden. Het is geen vakantie, het is ons leven en we kunnen niet terug.’’ 

Maaike en Synco zijn te volgen op www.symaeurope.nl. Deze website linkt ook weer door naar hun sociale media. Er zullen heel veel Velsenaren zijn die het stel gaat missen, het zijn fijne mensen. Maar het is dus mogelijk om virtueel mee te gaan in hun avontuur. Maaike sluit af:,, Denk nu niet dat we het niet spannend vinden want dat is het natuurlijk wel.’’ Maar als ze de camper laten zien glinsteren hun ogen.