Meester Serné  was 41 jaar leerkracht in IJmuiden op de Marnixschool. De naam van deze school veranderde later in Het Kompas. Hij deelt zijn belevenissen en herinneringen regelmatig met ons in een column. 

Dinosaurussen in groep drie van de Marnixschool

In 1993 had ik voor het eerst groep drie. Het was de tijd, waarin veel aandacht in de media was voor Dino’s. De kinderen spaarden allerlei Dinoknuffels, plaatjes voor in albums, dekbedovertrekken, T-shirts en meer van dat soort spullen. De zesjarigen konden mij precies vertellen wat een Dyplodocus, Tyrannosaurus Rex en Brontosaurus voor wezens waren. Tijdens klassengesprekken was duidelijk, dat daar de interesse lag. Ik probeerde mijn lessen daarop te laten aansluiten.

Als leerkracht uit groep acht, met geen enkele ervaring in groep drie, was dat een hele uitdaging. Ik sleepte allerlei boeken op kinderniveau mee uit de bibliotheek en probeerde mijn taal- en rekenlessen bij hun leefwereld te laten aansluiten. Zo kregen begrippen als ‘groot, kaak, tand, kies, kilo enzovoorts’, inhoud. Ze leerden die woorden schrijven en lezen. Dinoknuffels, foto’s en andere spullen werden van huis meegenomen en in de klas tentoongesteld. Kinderen schreven korte zinnetjes op grote vellen, die ook opgehangen werden. Een echt Dinoparadijs.

De tijd voor het maken van lampions voor Sint Maarten brak aan. En natuurlijk mocht een Dinolampion niet ontbreken, vonden de kinderen.

Toen stond ik als ex- leerkracht groep acht voor een probleem. Zesjarigen moet je overal bij assisteren. Gelukkig waren er ouders die hun hulp aanboden.

Er werden zakjes met ballonnen gekocht, voor het lijf waarin het lampje moest komen. Kinderen konden die ballonnen niet opblazen. Dat werd in de klas door ouders gedaan. Vervolgens werd het beplakt met vliegerpapier met behangersplaksel, ook weer met behulp van ouders en opgehangen in de klas om te drogen. Toen het droog en hard was, konden de kinderen die opgeblazen ballonnen zelf met verf decoreren. Ik had een mal gemaakt voor de halshelften, waar de kop aan vast zat. Kinderen knipten de mal, met ouderhulp, uit en trokken dit over op karton, waarna alles werd uitgeprikt. Want prikken konden ze wel, geleerd op de kleuterafdeling. Tenslotte werden alle onderdelen aan elkaar geplakt, ook dit keer met ouderhulp, de ballonnen werden doorgeprikt, een gat geknipt voor het lampje, twee touwtjes aan de romp geniet en alle resultaten in de klas opgehangen.

Op de dag van Sint Maarten ging alles mee naar huis.

Op lampjesavond ben ik stiekem een rondje door de wijk gelopen om te kijken en zag kinderen uit mijn klas met Dinolampions lopen.

Groep drie was een leerzame, leuke tijd. Ik ervan heb genoten.

Maar…voor één jaar.

Groep drie…een vak apart.