Wekelijks staat Erik Baalbergen aan de hand van een foto stil bij een IJmuidens onderwerp naar aanleiding van de actualiteit, een bijzondere gebeurtenis, een evenement of gewoon de mooie taferelen die IJmuiden biedt. In deze aflevering aandacht voor de ondergaande zon en de werkzaamheden aan de kop van de zuidpier.
Zonsondergangen aan onze kust leveren betoverende beelden op, met vaak meer dan vijftig tinten rood en oranje. Zo ook deze versie aan het einde van de nazomerse dinsdag van vorige week. Voor het gevoel was dit de laatste zonsondergang van deze zomer maar in werkelijkheid was het toch echt de eerst van deze herfst. Op deze dinsdag om precies een minuut over half twee ’s middags begon namelijk de ‘astronomische’ herfst: het tijdstip waar de zon op weg naar het zuidelijk halfrond precies boven de evenaar staat. Op deze dag komt de zon overal op aarde nagenoeg pal in het oosten op en gaat zij pal in het westen onder. Alsof de weergoden ook echt een punt wilden zetten achter de zomer sloeg het weer een dag later om, met buien en harde wind. We werden dagenlang getrakteerd op de voorboden en uitlopers van de op afstand langstrekkende herfststorm Odette.
Maar even terug naar vorige week dinsdag. Juist omdat het een fraaie zonsondergang beloofde te worden en de zon pal in het westen de zee zou raken, toog ik naar de kop van de haven. Als je naar de kaart van IJmuiden kijkt valt op dat de kop van de zuidpier vrijwel pal ten westen van de kop van de haven ligt. Grote kans dus dat de zon op deze avond en gezien vanaf een positie op de kop van de haven achter de kop van de zuidpier in zee zou zakken. Volgt u het nog?
Voor mij was dit moment in elk geval aanleiding om een leuk plaatje te schieten vanaf de kop van de haven. Helaas bleek de westelijke horizon gevuld te zijn met een wolkenband zodat we het ‘sismomentje’, het moment dat de zon de zee raakt, zouden missen. Ongetwijfeld was die band een voorloper van het naderende herfstweer. Maar desondanks is een bezoekje aan de kop op zo’n zonovergoten avond helemaal geen straf. Genoeg medezonsondergang- en kopgenieters om mee te babbelen en, o ja, zat genietmomenten om op de gevoelige chip vast te leggen!
Het bijgaande plaatje is zo’n moment. Vlak voordat de zon achter de wolkenband verdween hing zij nog boven het laatste stukje zuidpier. We zien rond de kop de silhouetten van het lichttorentje en daaromheen allerlei werktuigen, waarbij de hoge kraan natuurlijk het meest opvalt. Dat materieel staat er allemaal in verband met de herstel- en onderhoudswerkzaamheden aan de kop van de zuidpier door Rijkswaterstaat.
Pierewaaiers en hengelaars hebben dat natuurlijk allang gemerkt. In verband met deze werkzaamheden is de pier immers vanaf begin augustus tot – volgens planning – 23 oktober op doordeweekse dagen afgesloten voor het publiek, zodat het werkverkeer ongehinderd over de pier kan rijden. Hekken langs de pier, bij het strand en aan het einde van de Kennemerboulevard markeren de zuidpier als ‘no-go zone’. Alleen in de weekenden mag – als het weer het toelaat natuurlijk! – de pier betreden worden.
De werkzaamheden zijn nodig omdat er tijdens stormen van eerder dit jaar rond het uiteinde van de pier schade is ontstaan. Rijkswaterstaat wil voor het komende stormseizoen de schade hersteld hebben en de pier voor de komende jaren weer stormbestendig hebben. Aannemers brengen 3200 ton asfalt en 6100 ton breuksteen rond de kop aan. Breuksteen is natuursteen van onregelmatig vorm. Dit spul wordt per schip aangevoerd naar het begin van het “nieuwe” stuk van de zuidpier, bij de splitsing tussen de zuidpier en het restje oude zuidpier – ik heb de naam ‘blinde darm’ wel ‘ns horen gebruiken voor dit uitlopertje van de pier. Bij deze splitsing staat het ketenpark van de bij de werkzaamheden betrokken aannemers.
Met vrachtwagens wordt het aangevoerde materiaal naar de kop van de pier gereden. Een kraan verdeelt het materiaal rond de kop. Een vierpotig werkschip is ook regelmatig rond de kop van de pier bezig met het aanbrengen van stenen. Bij harde wind en storm wordt het materieel, inclusief de grote kraan van de foto, naar de splitsing gereden. De golven van de Noordzee kunnen onverbiddelijk zijn en het zou niet eerste keer zijn dat er zwaar materieel bij pierwerkzaamheden in de woeste Noordzee verdwijnt. De pierewaaiers en hengelaars onder ons moeten nog een klein maandje geduld hebben!