Meester Serné was 41 jaar leerkracht in IJmuiden op de Marnixschool. De naam van deze school veranderde later in Het Kompas. Hij deelt zijn belevenissen en herinneringen regelmatig met ons in een column. Deze keer: een moeder doet fitnessoefeningen op de sportdag.

Pas geleden ontmoette ik op een zonnige middag op een terras in IJmuiden een ouderpaar van wie ik jaren geleden een zoon in de klas heb gehad. We raakten aan de praat en al gauw werden er foto’s van de jongen ( nu inmiddels een man van in de dertig) getoond, evenals van het kleinkind en kwamen de verhalen los. Zo leuk te horen hoe het gegaan is met een kind van toen.

De moeder vertelde, dat de Marnixschool of zoals de school later heette, Het Kompas, een sportdag georganiseerd had bij Atletiekvereniging Suomi in Santpoort. Of het nog Marnixschool was of al Kompas heette, wisten we allebei niet meer. Het schoolteam had samen met de vrijwilligers van Suomi allerlei spelen en activiteiten georganiseerd. Er waren veel ouders nodig om alle kinderen naar Santpoort te brengen en bij de diverse onderdelen toezicht te houden. Deze moeder had zich nooit opgegeven tijdens al de jaren dat haar zoon op school was. Na een herhaalde oproep aan de ouders om medewerking, vanwege een tekort aan mensen, had zij zich opgegeven. Zij kreeg een groepje kinderen toegewezen.

Ze ging met haar groepje de diverse activiteiten af. Tijdens de middagpauze verzamelden alle groepen met begeleiders zich. Er werd gegeten en gedronken. De pauze duurde echter lang en de groepen werden onrustig. Ze hadden niets te doen.

De moeder vertelde: ,,Op een gegeven moment begon ik, zittend, te bewegen. Eerst romp, daarna armen diverse kanten op draaien, naar voren en achteren buigen enzovoorts. Een paar kinderen uit de groep kinderen waar ik op moest passen, begonnen mee te doen en uiteindelijk alle kinderen.’’

Verder vertelde ze, dat ze op een gegeven moment ging staan en vervolgens fitnessoefeningen voordeed, die door haar kinderen werden nagedaan. Kinderen van andere groepen keken nieuwsgierig naar hetgeen er gebeurde en sloten zich langzamerhand aan en toen de vrouw uiteindelijk overging op aerobic-oefeningen was de hele schoolbevolking in beweging. Dank zij deze moeder was de lange pauze-tijd omgevlogen en….. alle kinderen hebben leuk en zinvol bewogen!

Ze vertelde dat deze actie in een opwelling gedaan was. Tot slot herinnerde deze kanjer zich, dat ik na afloop tegen haar gezegd heb : ,,Jehad je jaren eerder moeten opgeven als begeleidster bij allerlei  uitstapjes. Mens, waar heb je al die jaren gezeten ?”. Tenslotte, na nog een laatste drankje, namen we heel hartelijk afscheid.

Foto: Pixabay