Onder de rook van de Hoogovens
Grote thema’s persoonlijk maken
Door Arita Immerzeel
Twee van de drie makers van de muzikale theatervoorstelling op locatie ‘Onder de rook van de Hoogovens’, Alev Kutluer en Tina Krikke – verantwoordelijk voor de regie – schuiven op een zonnige maandagmorgen vroeg aan in Driehuis. Samen met Christine Otten, schrijver van de teksten, zijn zij de makers van Onder de rook van de Hoogovens. Alev en Tina vertellen energiek en enthousiast over hun familiedrama, dat in Velsen speelt en vanaf 18 april tot en met 27 mei voor iedereen mee te beleven is in Het Hoogovensmuseum in Velsen-Noord. Tot nu toe werd er door de vier acteurs en een DJ gerepeteerd in Amsterdam, maar deze week wordt het decor in het Hoogovensmuseum gerealiseerd. Komende dagen gaan de vijf daar hun theaterspel vervolmaken. Een spannende fase is nu dus aangebroken, omdat de voorstellingen vanaf 18 april voor publiek toegankelijk zullen zijn.
Grote thema’s persoonlijk maken
Goedlachs vertellen Amsterdammers Alev (44) en Tina (27) hoe opwindend het was, om op weg naar de redactietafel reclameborden van hun voorstelling langs de kant van de weg te zien. Graag vertellen zij hoe het allemaal zover gekomen heeft kunnen komen. ,,Wij vonden in elkaar de ambitie om maatschappelijk geëngageerd theater te maken, wij willen grote thema’s persoonlijk maken,” vertelt Alev. Tina vult aan: ,,We zijn zo’n jaar of drie geleden een professionele samenwerking aangegaan, in de vorm van Stichting De vlammende eend. Die naam is een samenvoeging van wat Alev en Krikke betekenen, namelijk vlam respectievelijk eend. Zo werd de naam De vlammende eend geboren. Dit is ons tweede project. ‘Botsing met het verleden’ was ons eerste, dat overigens door de toenemende belangstelling voor WO2 van onder andere scholen in de toekomst weer in productie gaat.” Het streven van het tweetal is om elk jaar een productie te maken over hoe onze hedendaagse wereld in elkaar steekt en hoe dat zo gekomen is. De theatervoorstelling wordt dan uitgevoerd op de locatie waar dit speelt.
Tina wandelde in coronatijd met meemaker Christine Otten (62) in 2020 in het beeldenpark Een Zee van Staal in Velsen-Noord en werd getroffen door het rauwe uitzicht op de industrie in de nabijheid van aantrekkelijke natuur. Een en ander leidde tot een samenwerking van De vlammende eend en Christine Otten om een onstuimig familiedrama voor iedereen te maken. ,,Wij hebben samen met Christine Otten tientallen interviews gehouden in een lerend en open proces met tientallen bewoners van Velsen en werknemers van Tata Steel. We hebben ons laten inspireren door die verhalen en ervaringen. Ik wil trouwens benadrukken dat wij onafhankelijke makers zijn. Tata Steel heeft 0,0% invloed op de inhoud van onze voorstelling. Zij faciliteren ons met de locatie en dat de bar open is na de voorstelling, maar ook voor de directie van Tata Steel Nederland is het spannend, wat en hoe alle verhalen, de geschiedenis en belevingen aan de orde gaan komen in het spel,” aldus een bevlogen Tina. ,,De klimaatcrisis, polarisatie, de veranderende rol van arbeid, de trots van arbeiders, de opvang van oorlogsmigranten op het grote schip in Velsen-Noord, het komt allemaal aan de orde in het leven van familie Can. Via deze denkbeeldige familie uit Velsen-Noord willen wij uiteindelijk via een mooie voorstelling stimuleren, dat er ook herkenning te vinden is in elkaar. Strijden voor een doel kan leiden tot verdeling, terwijl het bij nader inzien ook kan leiden tot verbintenis en herkenning in elkaars motieven,” aldus Alev. ,,Er is ook een randprogramma om de voorstelling heen om dit effect te versterken. Op de zaterdagavondvoorstellingen worden bezoekers desgewenst vooraf getekend. En er vindt eenmaal per week met één of meer makers van het theaterstuk een nabespreking plaats. ,,Wij zetten in op verbintenis. En wat niet onbelangrijk is, de bar daarna geopend!” klinkt het uit beider monden.
Meer informatie: www.devlammendeeend.nl, www.onderderookvandehoogovens.nl.
Foto onderschrift: Alev Kutluer en Tina Krikke schuiven op een zonnige maandagmorgen vroeg aan in Driehuis. Foto: Arita Immerzeel