Velsen-Noord – De muzikale theatervoorstelling, die tot en met 27 mei speelt in het Hoogovensmuseum, blijkt al van meet af aan veel belangstelling te trekken. Bijna alle kaarten zijn reeds verkocht en wie de levensechte nagespeelde verhalen van drie generaties van een IJmuidense familie nog wil mee maken, zal snel moeten zijn. Zaterdag woonden zo’n kleine 200 (oud)medewerkers, hun familie, omstanders, buurtbewoners en milieuactivisten de voorstelling bij en beloonden de spelers met een staande applaus na afloop.

Door Arita Immerzeel

In het voorprogramma konden bezoekers zich laten portretteren in woord en beeld. Er werd grif gebruik van gemaakt. Sommigen vertelden hun verhaal in enkele steekwoorden, maar bijvoorbeeld dochter Mieke van mevrouw Rietje Luitjes vertelde uitgebreid haar ervaringen over haar vader en zijn loopbaan bij het staalbedrijf aan Griet Menschaert. Zij tekende een mooi portret van haar, die zij met uitgesproken woorden omringde.

Naar de voorstelling zelf werd ademloos gekeken. Wel of niet op aangeleverde zitkussens was er voor iedereen goed zicht op wat er op de speelvloer gebeurde. Met muzikale effecten en spannende lichteffecten werd de spanning ondersteund. De afstand van spelers en publiek is door de opbouw van de tribunes klein gehouden. Soms was het muisstil, maar er waren ook hilarische momenten, waarop hardop gelachen werd.

Herkenbare scenes

Aanwezigen spraken na afloop uit, hoe herkenbaar de scènes waren. Over de trots van hun vaders op de Hoogovens. En over de bijzondere flora op het hoogovensterrein. ,,Aan alles zitten diverse kanten,” verzuchtte een vrouw. ,,Je wist niet beter vroeger. Ik dacht, dat er zwarte sneeuw was gevallen.”

Andere belangen

Na de voorstelling hield tekstschrijver Christine Otten een kort nagesprek. Uit het publiek kwamen mooie reacties. Positief werd ervaren dat verschillende perspectieven werden belicht. Een vader, die 45 jaar bij TataSteel werkte, kon door zijn goede salaris zijn zoon laten studeren. Zoonlief is nu erg anti TataSteel. ,,Het productieproces is uiteraard milieubelastend, maar levert uiteindelijk een 100% recyclebaar en mooi product op,” betoogt hij. ,,Niemand en niets kan zonder staal. En de productie is hier veel schoner dan dat het in bijvoorbeeld India zou plaatsvinden en het dan hierheen vervoerd zou moeten worden.” Een man uit Wijk aan Zee merkte op, dat de oudere generatie een ander belang heeft gehad dan nu de jongere generatie. Diverse medewerkers benoemen trots te zijn op het bedrijf, die goed voor zijn medewerkers zorgt en zorgde. Een vrouw noemde de rol van de journalistiek, die soms eenzijdig de zaken belichten. Diverse mensen uit het publiek roemden de rol van oma Dinie, die als rasechte IJmuidense met haar sigaretje chemotherapie als troep afdeed en haar strandhuisje alle eer aandeed vanwege de schone en gezonde lucht daar op het strand.

Met een borrel na werd de avond ‘on speaking terms’ afgesloten.

Foto: Mevrouw Rietje Luitjes en haar dochter Mieke vertellen over de loopbaan van hun inmiddels overleden echtgenoot en vader bij de Hoogovens. Foto: Arita Immerzeel