Velsen – Er is gehoopt, ondanks de steeds stijgende cijfers van de plotseling opduikende variant van het virus dat ons nu al bijna twee jaar verlamt, ziek maakt, beperkt en verdriet en wanhoop bezorgt. Maar afgelopen zaterdag werd de bizarre werkelijkheid meer dan duidelijk. Zonder uitstel, meteen de volgende dag, werd de zoveelste lockdown een feit. Een keiharde lockdown, alleen essentiële zaken en ondernemingen mogen openblijven. De discussie wat en waarom een product of dienst essentieel zou zijn werd niet eens meer gevoerd. Een enorme slag voor ondernemers. Net nu de campagne van Citymarketing .IJmuiden om lokaal te kopen, bezoeken en eten indaalde bij het Velsense publiek. Razendsnel moest geschakeld worden. En dat gebeurde ook. Want wat uit de gesprekken met een aantal van die ondernemers blijkt: ze verleggen hun grenzen, ze blijven in contact met hun publiek, ze blijven vechten. Zoals Judith Nieborg van Restaurant IJmond zegt: ,,Het is wat het is en we blijven lachen.’’ Het is wel duidelijk dat onze steun onmisbaar is. William Brands van het al dertig jaar befaamde restaurant de Meerplaats: ,,Hier kunnen we niet tegen ondernemen. We gáán het overleven maar mentaal is het loodwaar.’’

Door Ingeborg Baumann

Er zal niet gefeest worden

Jacky en Bo, ondernemers van de modezaak op de Kennemerlaan die gerund wordt door Jacomien Stokman en haar dochter Bo, hadden wel in de gaten dat de besmettingen weer opliepen en hadden in de vorige lockdown al op alle mogelijke manieren contact gehouden met hun klanten. Toch kwam afgelopen zaterdag de lockdown wel heel snel en plotseling. Bo vertelt: ,,We hadden bewust al minder ingekocht met in ons achterhoofd dat er wel niet echt gefeest zou gaan worden en dat men geen behoefte zou hebben aan paillettenjurkjes. We hebben de etalage omgeturnd in ‘kleine winkeltjes’ met fijne combinaties en leuke spulletjes. In de etalage QR-codes waarmee je terecht komt op onze web-pagina. Dat is best wennen voor onze klanten want onze doelgroep is juist zo gewend aan de gezelligheid en het persoonlijk contact in de zaak. We zijn er hard meer bezig en zetten alles in, zo klantvriendelijk mogelijk. Want mensen wéten het vaak ook niet meer. En we blijven heel vastberaden aan de slag om het maximale eruit te halen. Niet alleen voor onszelf, voor iedereen.’’

Ik ga het zeker redden  

Lingeriespeciaalzaak Lengerique in de Santpoortse Hoofdstraat moet het eigenlijk hebben van de kerstdrukte. Fijne pakjes onder de boom, een feestjurkje met daaronder prachtige lingerie en cadeaubonnen voor luxueuze ondermode. Voor het tweede jaar op rij wordt er roet in het eten gegooid. Debby Thijssen zegt: ,,Normaal staan we nu met zes man in te pakken, waardeloos dit. Vrijdag dacht ik al: ‘oh dit gaat mis!’ Zaterdag was heel druk en zondag moesten we al dicht. Ik zie nu dat mensen gaan shoppen in Duistland en België, en dat is zo jammer. Online staat alles klaar, nog van de vorige lockdown maar dat loopt niet erg. Punt is dat ik moet voor-orderen, wat we nu binnen gaan krijgen en hebben is driekwart jaar geleden ingekocht. Normaal ruimt voorraad zichzelf wel op. Nu niet natuurlijk. Maar ik gá het redden, ik heb altijd vrij safe gedaan. Ik heb wel een gevoel van oneerlijkheid want wat is essentieel? Het belangrijkste dat een mens nodig heeft vervalt, de aandacht, het uitje naar de zaak, het kopje koffie en het snuffelen. Maar we houden elkaar op de been, dat moet.’’

Fractie normale omzet

The Readshop op het Marktplein in IJmuiden heeft weer een route uitgezet in de zaak. Want de zaken met PostNL, ING en de geldautomaal mogen wél, maar de boeken, schrijfwaren en hebbedingetjes mogen niet. Ook niet als je eenmaal binnen bent. Deze kunnen wel via mail, telefoon, of whatsapp besteld worden. Paul Worp: ,,Maar dat is maar een fractie van wat we normaal omzetten, maximaal 10 procent. De beste week van het jaar is ons ontnomen. En ook ik had het niet helemaal aan zien komen. De laatste week wel maar drie weken daarvoor was er wat mij betreft geen direct gevaar. Ik dacht dat we wel zouden kunnen doorgaan, dat ze ons met rust zouden laten tot de kerst. Vorige lockdown is er veel gelobbyd om aan te geven dat boeken wel degelijk essentieel zijn, maar daar wilden ‘ze’ niet aan. Er zijn dingen die ik niet snap. Inmiddels ben ik wel zo ver dat ik overleven zal, een paar jaar geleden had ik dat niet gered. Ik hoop wel van harte dat het minimaal eind januari klaar zal zijn met die ellende.’’

Best beroerd van 

William Brands van Visrestaurant de Meerplaats voelde het wel aankomen maar is er best beroerd van. ,,Eerst alles omboeken en veranderen van diner naar lunch en dus heel veel mensen moeten teleurstellen. Je bent het niet gewend als horecaondernemer om mensen af te moeten bellen en dat gaat je echt aan het hart. We zijn nu gewoon dicht, geen take-away. Vorige keer werd dat al minder en minder, de animo, het nieuwe was ervan af. We hebben een uithuilwijntje gedronken met z’n allen en zijn nu aan het schoonmaken en opruimen. De voor zondag ingekochte verse vis en andere etenswaren, tenslotte staan we bekend om de versheid van onze producten, hebben we verdeeld over personeel en kennissen. Gelukkig moest het meeste nog binnenkomen. Maar we blijven er positief tegenaan gaan, hoewel het moeilijk is hiertegen op te ondernemen. Mentaal ook, we zitten niet echt lekker in ons vel. Voor de zoveelste keer weer een klap. Gelukkig hebben we een sterk vast team, we kunnen elkaar steunen. Ik blijf vechten, ik blijf ervoor gaan!’’

Grenzen verleggen

Voor eigenaresse van het wijd en zijd bekende Restaurant IJmond, Judith Nieborg, kwam de klap heel hard aan. ,,Hoewel ik het al weken riep en nu moet zeggen: zie je wel, ik zéi het toch! We doen wel take-away maar ik merk dat dat niet meer zo erg aanslaat. De borrelplank trouwens wel, een proeverij van allerlei lekkers. Afgelopen zondag, de eerste dag van de lockdown, was ik helemaal vol gereserveerd, ik baalde verschrikkelijk. Met kerst hadden we überhaupt dicht geweest, want als dát je moet redden…Weet je: we verleggen onze grenzen. We moeten wel, het gebeurt toch. We blijven vechten om onze zaak in stand te houden maar het valt niet mee. En toch blijf ik roepen: ‘Het is wat het is en we blijven lachen’.’’

Steunen

Zomaar een aantal ondernemers aan het woord. Zomaar een greep. Strijdbare ondernemers, hoe moeilijk het ook is. Zowel mentaal als in de portemonnee. Zullen we afspreken dat ze het niet alleen hoeven doen? Dat we ze blijven steunen? Want zij kunnen niet zonder ons en wij kunnen niet zonder hen. Laten we elkaar op de been houden, wankelend en wel. Kijk bijvoorbeeld ook op: www.ijmuiden.nl/koop-en-bestel-lokaal-zeker-nu. Daar staan ook lokale tips en adresjes op die de feestdagen, en het leven, net even leuker maken. 

Foto: archief