Van Snollebollekes tot Kensington: voor ieder wat wils op Dutch Valley

Meer dan 100 artiesten voor nog geen vijf tientjes. Wie zo redeneert, kan zonder uitgelachen te worden spreken van ‘een koopje’. Zeker als je bedenkt dat Kensington, op dit moment de beste band van Nederland, als headliner op de poster staat.

De achtste editie van Dutch Valley, afgelopen zaterdag in Spaarnwoude, heeft opnieuw aangetoond dat organisator UDC een gouden formule in handen heeft. De programmering werd gekenmerkt door een mix van kwaliteits- en feestmuziek; een dozijn ‘grote namen’ in de vallei met daaromheen verschillende kleinere podia met artiesten die het vooral goed doen in kroegen en feesttenten. Tel daar 35.000 gezellige mensen en een veelvoud aan liters bier bij op en je hebt gegarandeerd een geslaagd evenement.

De Velsen Valley was urenlang het domein van de Marcel Fisser Band, bekend van het succesvolle tv-programma Beste zangers dat op 1 september weer van start gaat. Achtereenvolgens stonden Kenny B, Maan, Tommie Christiaan, Lange Frans, Tino Martin, Wolter Kroes, Alain Clark, Barry Hay en Waylon op het podium – met wisselend succes overigens.

Daarna volgden relatief lange pauzes die nodig waren om de laatste acts op te bouwen. Broederliefde deed het vooral goed bij de jongere bezoekers, terwijl André Hazes tijdens zijn eerste grote optreden in bijna twee maanden het hele veld aan het zingen kreeg met hits van zijn vader. Uit tienduizenden kelen klonk ‘Zij gelooft in mij’ en later ‘Bloed, zweet en tranen’. Het zorgde voor kippenveld bij de liefhebbers van het levenslied.

De band waar het meeste naar uit werd gekeken – niet in de laatste plaats door de organisatie zelf omdat het een flinke duit kostte – was Kensington. De winnaar van de Popprijs 2017 maakte de verwachtingen meer dan waar, al was het natuurlijk wel een a-typische act voor een ‘feestival’ als Dutch Valley.

Na het spectaculaire optreden van de beste band van Nederland sloot Jebroer in stijl af met nummers waarbij vrijwel niemand stil kon blijven staan. Opvallend was daarbij hoeveel kinderen hun ouders ervan hadden weten te overtuigen om toch echt te wachten op het optreden van hun favoriete rapper. Hoe controversieel het nummer ook is, Jebroers’ ‘Kind van de duivel’ veroorzaakte een lichte aardbeving in de vallei, zo hevig was het laatste feestje van de dag.

Nog geen vijfhonderd meter verderop, op het Go! Après Ski Stage, gebeurde aan het begin van de avond iets soortgelijks. Het veld stond helemaal vol toen Snollebollekes – hoewel de naam anders doet vermoeden bestaat deze Brabantse act uit één persoon – zijn grootste hit ‘Links, rechts’ inzette, wat inderdaad tot gevolg had wat de titel van het nummer doet vermoeden. De heen en weer bewegende mensenmassa was voor veel bezoekers het hoogtepunt van Dutch Valley.

Even daarvoor was al geprobeerd de langste polonaise van Nederland te vormen, maar die poging mislukte omdat er simpelweg te weinig ruimte was op het veld. Druk was het op dat tijdstip overal, waardoor wachten op een drankje aanzienlijk langer duurde dan tijdens Dance Valley.

Wat er op de andere podia gebeurde? Daar klonk hip-hop, muziek uit de jaren ’90, een beetje disco en uiteraard veel feestmuziek. De meeste artiesten hebben er al flink wat jaren in de business opzitten (Rob Ronalds, Quincy, Robert Leroy, Django Wagner, Gebroeders Ko), anderen zijn nog druk bezig hun naam te vestigen (Danny Froger, Danny Nicolay, Dave Roelvink, Jonna Fraser).

Hoe het ook zij, Dutch Valley was een feestje waarbij geen enkele liefhebber van Nederlandstalige muziek zich hoefde te vervelen. Al was het maar omdat je altijd even kon uitbuiken op de rotsblokken met uitzicht op de vallei of een rondje kon maken in de 55 meter hoge zweefmolen.

Volgend jaar vindt Dutch Valley plaats op zaterdag 17 augustus. Met die datum wordt mogelijk nog geschoven omdat Latin Village plannen heeft voor een tweedaags evenement. Feit is sowieso dat UDC en A Venue, de organisator van Latin Village, binnenkort één BV gaan vormen om efficiënter te kunnen werken en duurzame investeringen op het terrein te kunnen doen. (Friso Huizinga, foto: Michel van Bergen)