Wekelijks staat Erik Baalbergen aan de hand van een foto stil bij een IJmuidens onderwerp naar aanleiding van de actualiteit, een bijzondere gebeurtenis, een evenement of gewoon een van de mooie taferelen die IJmuiden biedt. In deze aflevering aandacht voor het veel bij het strand van IJmuiden beoefende kitesurfen.

Door Erik Baalbergen

Het IJmuiderstrand biedt voor elk wat wils. Wandelaars, natuurgenieters, hondenuitlaters, terrasgangers, zandhappers en sporters vinden er altijd wel iets van hun gading. Zelfs in deze coronatijd is het strand meer dan groot genoeg om zonder besmettingsvrees te genieten en een frisse neus te halen. Voor een groep watersporters is IJmuiden bij gunstige windkracht en windrichting erg aantrekkelijk: de kitesurfers. Ongeacht de overige weersomstandigheden is de hemel boven de vloedlijn dikwijls verzadigd met “halve maantjes”, de vliegers waarmee kitesurfers zich laten voortstuwen.

Het kitesurfen, of kiteboarden, is de laatste jaren enorm populair geworden. Voor de toeschouwer op het strand of de pier ziet het er spectaculair uit, vooral als er flinke luchtsprongen gemaakt worden. Er komt, naast de ervaring van de kitesurfer zelf, heel wat techniek bij kijken. Omdat net als bij veel moderne actiesporten de Engelse taal hierbij de boventoon voert, raakte m’n Nederlandse spellingchecker aan de kook en heb ik die meer maar even uitgezet…

Een kitesurfer staat op een kleine surfplank, een surfboard, en laat zich voorttrekken door een vlieger, de kite. Een wetsuite voorkomt onderkoeling op en vooral in het water. Een kitesurfer draagt daaroverheen een trapeze (harnas) om het middel. Via een oog, de zogenaamde chickenloop, zijn de powerlijnen van de kite aan de trapeze bevestigd. Via deze lijnen wordt de kracht van de kite via de trapeze op de surfer overgebracht. De surfer hoeft dus de kracht van de vlieger niet met de handen op te vangen. Hij of zij heeft daarmee de handen vrij om via de kitesurfbar (zeg maar: de stuurstok) de stuurlijnen van de vlieger te bedienen en daarmee de vlieger aan te sturen. De powerlijnen lopen door de kitesurfbar heen, zodat de kitesurfer het “stuur” niet zal verliezen. Voor noodgevallen heeft de kitesurfer een soort noodrem: de quickrelease. Hiermee valt de kracht van de powerlijn weg en valt de kite op het water. De vlieger zelf is er in verschillende soorten en maten. Het meest gebruikte type is de zogenaamde tubekite, met een opblaasbaar frame. Daarom hebben de meeste kitesurfers een “fietspomp” aan hun rugzak hangen en hoor je het geluid als van een snel leeglopende fietsband als ze hun kite opruimen.

Op drukke dagen lijkt het of de kitesurfers willekeurig, kriskras door elkaar varen. Om het kitesurfverkeer in goede banen te leiden en niet met elkaar in de knoop te raken zijn er voorrangsregels, zoals: de kitesurfer die het water inloopt heeft voorrang op de binnenkomende kitesurfer, bakboord gaat voor stuurboord, de langzamere kiter heeft voorrang, de kiter op een golf heeft voorrang, andere watersporters en strandgebruikers hebben voorrang, en spring alleen als een bepaalde ruimte vrij is.

IJmuiden is bij zowel beginners als gevorderden een populaire kitesurfspot. Het strand is in vier zones ingedeeld. Afhankelijk van het seizoen is kitesurfen toegestaan in bepaalde zones. Informatieborden bij de grote strandopgangen geven de actuele informatie. Zo mag in zone 2, globaal het stuk tussen de strandopgang aan het einde van de Kennemerboulevard en de strandopgang bij de IJmuiderslag, alleen niet tijdens het zomerseizoen gekitesurft worden. Momenteel wel dus, en dat was zoals op de foto van vorige week donderdag goed te zien!