Als de stenen van Huize Dina konden spreken

Op 16 januari 1930 vindt de opening plaats van een tehuis van de Vereeniging tot Bescherming van Joodsche Meisjes, dat huisvesting zal gaan bieden aan zo’n veertien tot vijftien meisjes, die door armoede, sociale problemen of de dood van een ouder niet meer thuis kunnen wonen. Huize Dina aan de Duinlustparkweg in Santpoort.

De villa is vernoemd naar de oprichtster van bovengenoemde vereniging, Dina Sanson, een feministe die zich haar hele leven heeft ingezet voor vrouwen en meisjes in nood.

In 1943 worden de meisjes afgevoerd naar kamp Westerbork, van waaruit ze gedeporteerd worden naar Sobibor en Auschwitz. Geen van hen overleeft de hel in deze kampen.

Voor de villa zijn ter herinnering aan deze vijftien Joodse meisjes, vijftien Stolpersteine (struikelstenen) in het trottoir aangebracht met hun namen, geboorte- en sterfdatum. Indrukwekkend.

In 1946 is het pand tijdelijk een opvangplek voor uit de concentratiekampen of onderduik afkomstige jonge Joodse oorlogsslachtoffers.

Later wordt Huize Dina omgedoopt tot Beth Chaloetz: Huis der Pioniers, waar een kleine groep jonge vrouwen en mannen zich voorbereidt op emigratie naar Het Heilige Land.

In 1950 koopt de Vrijzinnig Protestantse Voogdijvereniging ‘Tot Steun’ de villa en verandert de naam in ‘De brug’, een symbolische naam, want er wordt getracht voor een twintigtal voogdijmeisjes een brug te slaan naar de maatschappij, waar zij een eigen plek kunnen verwerven.

Medio jaren ’80 vestigt Orthopedagogisch Centrum Kennemerland (OCK) -nu Kenter- zich in het pand tot 1998. Daarna wordt de villa particulier bezit met woonbestemming.

Stichting Santpoort. Tekst: Jos Diekstra. Foto: Florian van der Horst