Velsen – Al een jaar waart een virus rond dat ieders leven op zijn kop zet. Buiten het verdriet dat we hebben om de zieken en de mensen die we door dat virus voor altijd moeten missen zijn de economische, sociale en maatschappelijke gevolgen die corona met zich meebrengt bijna niet te overzien en te dragen. Het blijkt dat jongeren, op de drempel van hun zelfstandige leven, het ook pittig voor hun kiezen krijgen. Wat een tijd van verkennen, leren en opbouwen zou moeten zijn is verworden tot een tijd die stil lijkt te staan en zelfs achteruit loopt. Wij vroegen een aantal van deze mensen naar hun hoop en frustraties. Deze week vertelt Florianne Bultje haar verhaal.
Door Ingeborg Baumann
De 23-jarige Florianne zit sinds 2017 bij het paralympisch team als wedstrijdzwemmer. Ze zegt op haar website floriannebultje.nl: ,,Waarom bij het paralympische zwemteam? Nou dat zit zo, ik heb cerebellaire parese. Wat in mijn geval betekent dat mijn rechter kleine hersenen nauwelijks aanwezig zijn. Of dit aangeboren is of door zuurstofgebrek tijdens mijn geboorte is ontstaan, is helaas niet duidelijk. Wat wél duidelijk is, is dat ik als gevolg hiervan een slecht evenwicht en coördinatie problemen heb. De neuroloog heeft ook vastgelegd dat ik gegeneraliseerde dystonie heb. In het kort betekent dat, dat je stoornissen hebt in je spierspanning in je hele lichaam.’’ Wat nóg duidelijker is, is dat Florianne een waanzinnige doorzetter is, een heel leuk type en onverwoestbaar positief.
,,Ik vind zelf dat ik veel kan maar het kost meer oefening en doorzettingsvermogen. Het leukt heus niet altijd maar ik probeer het wel altijd vol te houden. Als het niet lukt, lukt het niet maar probéér! ‘Ik kan het niet’, zeg ik nooit. Sinds 2017 ben ik wedstrijdzwemmer. Met zwemmen heb je geen probleem met je evenwicht en dat is voor mij heel fijn. De dagelijkse dingen kosten meer moeite. Ik heb heel veel meegemaakt in Coronatijd, het begon allemaal al tijdens de eerste lockdown. Ook de topsporters moesten stoppen maar de Olympische Spelen waren toen nog niet uitgesteld dus we moesten wel in het sportritme blijven. Iedereen had stress. Uiteindelijk mochten we wel trainen maar er waren geen wedstrijden. Dan mis je echt het gevoel. Toch ging ik goed van start en in het begin ging het goed. Nu is het zo bij topsporters dat de weerstand van je lichaam laag is. Alles gaat in het sporten zitten. Ik
werd vaak verkouden en dan moest je natuurlijk testen en in quarantaine. Ik zat dus vaak thuis. In december in Amersfoort tegen het kwalificatiemoment van de Olympische Spelen ging het lekker. Ik was goed bezig. Maar een week voor de kwalificatie werd ik weer verkouden, kon niet trainen, deed een test en had Corona. Gelukkig zou er nog een kans zijn in april. Ik was best ziek maar na de kerstvakantie ging het weer een beetje beter. Ik mocht op trainingskamp naar Curaçao en dat was heel fijn. Ik heb namelijk ook nog een andere handicap, dystonie, en dan is warm weer en lekker warm water erg prettig. Het ging daar weer goed. Tot het laatste moment. We moesten regelmatig testen en de laatste uitslag was dat ik weer positief was. Tranen en totale paniek natuurlijk. Het bleek dat topsporters vaker vals positief getest worden als ze al een keer Corona hebben gehad. Hoewel de laatste test dus uiteindelijk negatief was, was de voorbereiding voor de kwalificatie niet optimaal. En ik moest wél knallen! Ik was dan ook superzenuwachtig. Er was geen publiek bij maar wel alle andere zwemmers. Uiteindelijk ben ik niet gekwalificeerd. Ik had mijn spanning niet onder controle en ik had te weinig wedstrijden kunnen zwemmen. Als ik wat steviger in mijn schoenen had gestaan had ik het kunnen halen. Ik baal echt enorm. Mijn troost was dat ik fysiek oké was maar dat ik het mentaal moeilijk had gehad. Ik heb mijn teleurstelling wel kunnen verwerken. Ik heb uitgehuild bij mijn vriend, dingen uitgelegd en het allemaal opgeschreven. Hij kon me troosten. En nu? Ik heb besloten dat ik blijf zwemmen. Zéker voor het WK. En ook zéker voor de paralympische Spelen in Parijs in 2024.’’
We gaan haar volgen, Die Florianne. Tópsporter met de mentaliteit die daar bij hoort!
Foto: aangeleverd