Velsen – Al een jaar waart een virus rond dat ieders leven op zijn kop zet. Buiten het verdriet dat we hebben om de zieken en de mensen die we door dat virus voor altijd moeten missen zijn de economische, sociale en maatschappelijke gevolgen die corona met zich meebrengt bijna niet te overzien en te dragen. Het blijkt dat jongeren, op de drempel van hun zelfstandige leven, het ook pittig voor hun kiezen krijgen. Wat een tijd van verkennen, leren en opbouwen zou moeten zijn is verworden tot een tijd die stil lijkt te staan en zelfs achteruit loopt. Wij vroegen een aantal van deze mensen naar hun hoop en frustraties. Deze week vertelt Olwen Weidijk haar verhaal.
Door Ingeborg Baumann
Olwen Weidijk (27) is geboren en getogen Velsenaar en woont nu samen met haar vriend Danny tegenover de Hema in IJmuiden. Ze begeleidt als lifestylecoach mensen in een fitnessclub. Zie dat als een personal trainer plús, het mentale deel van de gezondheid wordt zeker niet vergeten. Natuurlijk is de club nu gesloten maar er wordt wel een op een begeleid, als daar animo voor is, bij buitenactiviteiten. Tekenend voor de insteek van Olwen is dat er elke week wordt gebeld met de mensen die ze begeleidt om te informeren hoe het gaat.
,,Ik heb het niet aan de grote klok gehangen want in het begin van vorig jaar werd je nog zo’n beetje beschouwd als een ‘monster’ als je corona had. Inmiddels is dat helaas anders en kent iedereen wel mensen die het virus te pakken had. Het is nu dus bijna een jaar geleden dat ik ziek was en behoorlijk ziek ook nog. Terwijl ik hartstikke jong ben, geen onderliggende ziektes heb en misschien drie sigaretten in mijn leven heb gerookt in mijn pubertijd. Dus die vlieger gaat niet op, het virus kan iedereen te pakken nemen. Ik heb er astma aan over gehouden en praten en lopen tegelijk gaat moeilijk. Zoals nu dus, ik loop buiten en heb jou aan de telefoon en ik merk dat ik buiten adem raak. Meedoen met de buitensporters lukt ook nog steeds niet altijd. Ik wandel heel veel om mijn oude conditie en longinhoud weer op te bouwen maar de impact op mijn leven is best groot. Corona heeft mijn leven veranderd. Ook wat betreft het sociale aspect, op bezoek bij opa gaat niet meer spontaan. Ik merk aan mijn omgeving dat de rek er uit is. Er is geen grip op. Er is geen einddatum. Dat is mentaal erg zwaar. Gelukkig zie ik ook een positieve kant. Zo hebben mijn vriend en ik elkaar heel erg goed leren kennen tijdens mijn quarantaine. Dat is fijn uitgepakt. En we hebben en nemen meer tijd voor dingen. Mijn goede raad? Ik merk dat mensen veel meer naar buiten gaan. Blijf dat vooral doen, ook na corona. Goed voor je kop en goed voor je lichaam. Thermosfles met thee mee en genieten van de natuur. We boffen hier in Velsen, alles is op loopafstand. We wonen in een mooie omgeving.’’