Velsen – Zaterdag werd de jaarlijkse Vissenloop, waarvan de opbrengst naar het KWF Kankerfonds gaat, voor de achtste keer gelopen. Het werd een editie die we niet snel zullen vergeten. Menig loper was nat tot op de onderbroek en er zal nooit iemand meer zijn die na het zien van buienradar denkt dat poncho’s, paraplu’s, en de welbekende ANWB jacks overbodige luxe zijn. Diegenen die de lange afstanden liepen hadden goed loopweer. Diegenen die vroeg gestart waren ook. De rest niet.

Door Ingeborg Baumann

Ik heb om persoonlijke redenen een band met de Vissenloop. Er werd bij mij afgelopen november uitgezaaide melanoomkanker vastgesteld en ik heb inmiddels immuuntherapie. Immuuntherapie is een behandeling die ervoor zorgt dat het eigen afweersysteem kankercellen beter kan vernietigen. Het Antoni van Leeuwenhoek heeft een voortrekkersrol in onderzoek naar en behandeling met immuuntherapie. Het is een relatief jonge behandeling en het onderzoek is – gedeeltelijk want er wordt wereldwijd onderzocht en ervaringen gedeeld- mogelijk gemaakt door geld van het KWF.  

Ik hou nogal van Velsen

Plus dat ik van Velsen hou. Inderdaad om die veelgenoemde diversiteit in mensen en landschappen. Vandaar dat ik mijn vriendin Erna enthousiast had gemaakt om mee te lopen. Erna en haar man Wouter wonen ver en ver voorbij de tunnel in het schattige, maar voor een stadsmens als ik veel te landelijke, Dirkshorn. Mijn vriendin op haar beurt weet van iedere gebeurtenis een happening te maken en had haar man en twee van haar drie jongens, dertigers, mee weten te krijgen. Erna en Wouter hebben een prachtige herdershond, zijn nogal van de natuur, gaan regelmatig naar de middle of nowhere ergens in de Ardennen en 10 kilometer draaien ze hun hand niet voor om. Ze zijn ook in het bezit van wandelschoenen, de mannen hadden een -denk ik- speciale broek aan want alle drie hetzelfde, en er kwamen zelfs rugzakken aan te pas.

Wandeloutfit

Ik daarentegen, wil niet zeggen dat ik vorig jaar fluitend 10 kilometer aflegde maar uitgeput was ik toen ook weer niet. En ik was nu totaal niet voorbereid. Nergens in de toch redelijk overvolle kamer waar mijn kleding hangt en ligt is ook maar iets van een wandeloutfit te vinden. En roze Nikes, een legging en een jeanshemd bleken niet waterdicht. Had ik natuurlijk maling aan gehad als ik me verder prima had gevoeld maar dat bleek niet het geval. Nog voor speeltuin de Veilige Haven, de eerste stempelpost, moest ik opgeven. Door de therapie is ook mijn schildklier ‘stuk’ en zowel immuuntherapie als niet werkende schildklier hebben als bijwerking extreme spierstijfheid en dus best veel pijn. Inmiddels was de voorspelde 0,2 mm regen overgegaan in een hoeveelheid neerslag waar geen professionele wandeloutfit tegen bestand bleek.

Nat tot op de onderbroek

Door- en doornat arriveerde mijn gezelschap bij de finish op Plein 1945. Moet gezegd dat hun humeur nog steeds redelijk was. Ze willen me alleen voorlopig niet zien.  Zoon Coen zei dat hij nog nooit in zijn leven zo nat was geweest. Zoon Rick, zoals het op die leeftijd betaamd, liep met een klein katertje en ging bij de finish meteen een biertje halen. Of ze IJmuiden van de beste kant hebben gezien weet ik niet. Wél vonden ze de gebakken vis heel smakelijk en dat de band Full Count in de stromende regen ‘Rainy Day’ zong (in plaats van Lovely Day- Bill Withers), konden ze – even- om lachen.

Ongelooflijk trots

Waar ik ongelooflijk trots op ben is dat ondanks dat uitgesproken rotweer, heel veel mensen meededen. Dat de opbrengst toch nog 87.500 euro was. Niet zo veel als afgelopen jaar maar dat is te begrijpen. Dat de organisatie en de vrijwilligers een top evenement weten neer te zetten dat niet meer weg te denken is in Velsen. Dat ondernemers en winkeliers spontaan hun bijdrage leveren. Alles om kanker een chronische ziekte te laten worden. Klinkt nog niet heel fijn, chronische ziekte, maar betekent in dit geval dat het niet perse dodelijk hoeft zijn. Dat er behandeling mogelijk is. Dat er hoop is. Dus ik hoop dat ik volgend jaar wel die 10 kilometer kan lopen. Ik zal mijn garderobe vast aanpassen.

Hoofdfoto: De opbrengst was weer indrukwekkend. Foto: Vissenloop.nl