‘Geven, nemen en elkaar vrijlaten in een hoop dingen’

Velsen-Noord – In de knusse huiskamer aan het Guldewagenplantsoen in Velsen-Noord zitten Mijnie (86) en Jaap (88) in gezelschap van hun dochters Karin en Bianca en een kleindochter te wachten op het bezoek van burgemeester Dales. Heerlijke petitfourtjes op tafel en een huis vol bloemen. Ze zijn 65 jaar getrouwd plús heel gezellige praters vol humor dus de tijd vliegt. Dales is wat verlaat want ‘dat gebeurt nóóit’ het verkeer in de tunnel stond stil. Mooie gelegenheid om de klassieke vraag te stellen waar de geboren en getogen IJmuidenaren elkaar hebben ontmoet en de verhalen barsten los.

Door Ingeborg Baumann

,,Ja, op dansles natuurlijk bij Joop Stolp, dat hoorde bij je opvoeding’’, zegt Jaap. En zij: ,,Ik was zo zenuwachtig de eerste paar keer op dansles, de rode vlekken zaten in mijn nek.’’ Na een paar lessen al was er die beroemde ‘klik’. Jaap: ,,Ze had mooie benen en een prachtige kop met rood haar. Daar hou ik van.’’ Maar goed, ze waren nog zo vreselijk jong dat het af en toe een beetje ‘uit raakte’, die verkering. ,,Ze zei zo maar dat ze er geen zin meer in had hoewel ik knettergek op haar was. En toen moest ik in dienst en toen raakte het weer aan.’’ Mijnie bijdehand: ,,Ja, door jóu!’’ Maar toen ging het wéér even ‘uit’ en er komen verhalen naar boven waar ze bij B&B Vol Liefde nog een puntje aan kunnen zuigen.

Geven en nemen

Vijf jaar knipperlichten dus en daarna 65 jaar toch hartstikke gelukkig getrouwd. In totaal hebben ze vijf kleinkinderen, waarvan een in Texas woont en dat valt natuurlijk niet altijd mee, en vier achterkleinkinderen. Tweede traditionele vraag is dan: ,,Wat is jullie geheime recept?’’ Mijnie is stellig: ,,Geven en nemen en elkaar vrijlaten in een hoop dingen.’’ Jaap namelijk is een heel stoere, sportieve vent. Nog steeds trouwens. Een echte ‘motorjongen’, je kent ze wel. Hij ging regelmatig op stap met zijn motorvrienden en nog steeds is dat een grote passie. Mijnie liet hem daar vrij in en vermaakte zichzelf ook opperbest als hij een weekje weg was. ,,Aan zijn mondje mankeert niets dus soms zei ik zelfs: ‘wordt het niet weer eens tijd?’’’

Geen kwaad woord

Die motorhobby heeft er trouwens wel voor gezorgd dat ze hun woning, ze wonen daar al 64 jaar tot volle tevredenheid, kregen toegewezen. Hij werkte bij de Hoogovens en wilde in plaats van ploegendiensten draaien liever in de dagdienst en eigenlijk ook een beetje meer verdienen. ,,Ik kreeg een baan aangeboden bij de brandweer van Hoogovens maar daar was een motorrijbewijs voor nodig. Je snapt dat ik dat maar al te graag haalde. Na twee jaar werd ik ingelijfd in het korps brandweer en daar zat deze woning aan vast.’’ Inderdaad een geweldig leuk huis op een fijne plek waar hun meiden een prima jeugd hebben gehad. Jaap houdt van de Hoogovens, net zoals heel veel werknemers en oud-werknemers. ,,Ik word helemaal gek en een beetje boos van al dat commentaar op Tata. Het is een enorm sociaal bedrijf en ik wil er geen kwaad woord over horen!’’

En daar hebben we de burgemeester en er komen nog meer verhalen los en er worden fotoboeken tevoorschijn gehaald. Het zijn allebei heerlijke praters en de dochters doen daar niet voor onder. Altijd gezellig om oude verhalen, belevenissen en avonturen te horen en tevreden, fijne mensen te ontmoeten. 

Fijne verhalen waarbij de fotoboeken aan te pas komen. Foto: Ingeborg Baumann