IJmuiden – 15 december is de Nationale naturalisatiedag. Maar dat was een zondag dus werd de ceremonie afgelopen maandag gehouden in de Burgerzaal. Een naturalisatieceremonie is een officiële gebeurtenis voor mensen die Nederlander worden door naturalisatie of de optieprocedure. Het is een feestelijke bijeenkomst in de gemeente van de nieuwe Nederlander, waarbij veel aandacht wordt geschonken aan de betekenis van de Nederlandse nationaliteit.

Door Ingeborg Baumann

De naturalisatieceremonie is het laatste onderdeel om de Nederlandse nationaliteit te krijgen. Mensen vanaf 16 jaar die Nederlander willen worden, zijn verplicht aan de ceremonie deel te nemen. In totaal waren er 32 Naturalisanten aanwezig met tien verschillende nationaliteiten. Negentien volwassenen en dertien kinderen. De mensen komen uit onder andere: Herzegovina, Nigeria, Turkije, Afghanistan, Syrie, Jordanie of waren staatloos. Laatste is heel onzeker: staatlozen kunnen vaak geen aanspraak maken op fundamentele mensenrechten, zoals het recht op onderwijs, werk, gezondheidszorg of bewegingsvrijheid. Maar deze mensen zijn nu Nederlander, zijn Velsenaar, zijn blij.

Gezinnen

De mensen hebben zich feestelijk aangekleed en zelfs de kleinste mensjes hebben hun mooiste kleertjes aan. Een klein meisje is vandaag jarig zien we aan haar kroontje met ‘Happy Birthday’, dubbel feest dus. En een jongeman in de leeftijd dat ze er een sport van maken ongeïnteresseerd en dus stoer over te komen zegt best vloeiend: ,,Ik spreek nog niet zo goed Nederlands maar zéker ben ik heel erg blij!’’

Ik ben Frank Dales, jullie burgemeester

,,Ik ben hier namens de hele bevolking van Velsen. Dit is een formeel en serieus moment, jullie worden vandaag officieel Nederlander. Je mag hier zeggen wat je wilt en zijn wie je wil zijn. Dat moeten we met z’n allen in stand houden.’’ Dales woonde tot zijn 12 de jaar in de USA, vlak bij New York City. Hij sprak geen woord Nederlands toen hij in Kampen kwam wonen. ,,Nederlands is een heel moeilijke taal om te leren. Ik worstel nog steeds met ‘de’ en ‘het’ en doe het vaak nog op de gok. Ik gebruikte de hele tijd verkleinwoordjes, dan is het altijd ‘het’. En er waren meer zaken waar ik aan moest wennen, dat zullen jullie ongetwijfeld ook hebben. Als je in Nederland om kwart voor 6 voor de deur staat dan word je waarschijnlijk niet binnengelaten. Er zijn vier gehaktballen en een vijfde persoon kan niet mee-eten. En dat de gordijnen hier altijd open zijn vond ik ook raar. Maar ik kan jullie zeggen: Nederlanders zijn in de kern gewoon goede en aardige mensen die het waarderen dat je je best doet om Nederlands te leren spreken. En jullie zien, als je je best doet kun je zelfs burgemeester worden.’’

Je bent onderdeel van Velsen nu

Wel benadrukt Frank Dales het belang van verbinding. ,,Neem deel aan het verenigingsleven, leg de verbinding. Als jullie de eerste stap zetten dan komt alles goed. Dan ga je je ook steeds meer thuis en prettiger voelen. Ik wil niets liever dan dat jullie kunnen zeggen: ik ben Velsenaar, ik hoor erbij.’’ De aanwezigen, ook de jongeren, knikken vastberaden en er klinkt zelfs een zacht applausje. Dan worden eerst de mensen naar voren geroepen die de belofte afleggen en vervolgens diegenen die een eed afleggen. Bij een eed zweert men op de Bijbel en God en bij de belofte niet. De eed luidt namelijk: ‘Zo waarlijk helpe mij God Almachtig’ en bij de belofte: ‘Dat verklaar en beloof ik!’ Iedereen krijgt een ingelijste ‘bekendmaking’ dat ze vanaf heden Nederlander zijn en een mooie bos bloemen. Hierna mogen ze zich officieel Nederlander noemen en een paspoort aanvragen. Als er een klein aanbiddelijk meisje begint te huilen zegt Dales: ,,Niet iedereen lijkt blij te zijn dat ze Nederlander wordt.’’ Gelukkig biedt de telefoon van pappa afleiding.

Supermarkt

Tracy in haar prachtige jurk, haar man Gabriel, zoontje Joshua en de kleine, inmiddels getrooste Mary omhelzen elkaar. Ze komen uit Nigeria en zijn sinds 2015 in Nederland . Ze zeggen: ,,We zijn hier heel happy, jullie zijn allemaal so sweet. Als we een situatie of probleem hebben staan jullie voor ons klaar.’’ Hiermiela (9) spreekt heel erg goed Nederlands. Ze heeft een klein zusje van twee en een nog kleiner zusje van 10 maanden. Het gezin komt uit Eritrea. Op de vraag waarom ze hier zijn en of ze gelukkig zijn zegt haar moeder: ,,Heel erg gelukkig. Er is hier geen oorlog.’’ Nieuwsgierig naar deze nieuwe Velsenaren? U gaat ze tegenkomen. Bij de supermarkt, in de buurthuizen, sportverenigingen en op straat. Wellicht nog een beetje onzeker en in gebroken Nederlands pratend. Maar blij en trots.

Foto: In hun mooiste kleding en met een grote glimlach worden de officiële besluiten van Nederlanderschap in ontvangst genomen. Foto: gemeente Velsen