Meester Serné was 41 jaar leerkracht in IJmuiden op de Marnixschool. De naam van deze school veranderde later in Het Kompas. Hij deelt zijn belevenissen en herinneringen regelmatig met ons in een column.
De nieuwbouw van de Marnix was in 1994 voltooid. Er kwam echter een probleem om de hoek kijken. De Pieter Vermeulen/Bethlehemschool bleven noodlijdend qua aantallen leerlingen en moesten noodgedwongen samengevoegd worden met de florerende Marnixschool. Het werd een gedwongen fusie. Bij deze samenvoeging in 1995 veranderde de naam van beide scholen in Het Kompas. Locatie West als hoofdlocatie en Het Kompas Oost, locatie Heerenduinweg.
Vanwege ruimtegebrek op Kompas West moest een aantal groepen uitwijken naar de leegstaande Hendrik Piersonschool op het Gijzenveltplantsoen,die door de gemeente was opgeknapt. Dit werd Kompas Zuid. Deze locatie groeide uit tot een volwaardige school. Van kleuters tot en met groep acht.
Na jaren op locatie Kompas West, werd ik overgeplaatst naar groep 7/8 Kompas Zuid. Het werd mijn derde verhuizing. Daar had ik het moeilijk mee. Gelukkig kende ik mijn collega’s op locatie Zuid al vanuit mijn Marnix/Kompas West-tijd en werd verwelkomt met de woorden: ‘Welkom in de Vergaarbak’. Menigeen was ooit ook overgeplaatst naar deze locatie en ervoer dat als vergaarbak. Ik voelde mij direct thuis.
Een oud gebouw, waar van alles kon. Naast de school lag een groot grasveld waar kinderen naar hartenlust konden voetballen. We hadden alle vrijheid, met lange pauzes. Konden doen en laten wat we wilden. Ramen, deuren en lokalen werden beschilderd tijdens een Cobrathema.
Geen controle, want het toenmalige adjunct had astma en kwam de stoffige school niet in. Zeker niet toen er asbest werd geconstateerd. En wij?? Wij moesten blijven zitten. Het werd erger. Er verschenen lekplekken door de plafondplaten. Eerst voor de deur van de directiekamer. Gevolgd door andere lekplekken in het gebouw. Het begon te stinken, we hoorden gerommel tussen de plafondplaten. Het vermoeden was, dat er ratten huishielden in het gebouw. Bij diverse instanties werd de ernst van de situatie aangegeven. De ongediertebestrijdingsdienst kwam voor een onderzoek. Een medewerker opende een plafondplaat. Hij schrok en zei: ,,Ik ga niet verder, hier zitten ratten”. De oude Hendrik Piersonschool was na het renoveren van de buurt niet meer aangesloten op de riolering en men ontdekte inderdaad asbest.
Ondertussen was begonnen met de nieuwbouw in de Grahamstraat. Ter hoogte van de Vomar. Op de laatste dag voor de zomervakantie heeft het team van Locatie Zuid afscheid genomen van dit gebouw met een enorme barbecue.
Na de vierde verhuizing heb ik mijn laatste onderwijsjaren doorgebracht in de nieuwbouw aan de Grahamstraat.
De jaren op Locatie Zuid waren fantastische jaren. Die vergeet ik nooit.
Foto: aangeleverd