Velserbroek – Wat gaat er om in het hoofd van iemand die kampt met een zware depressie? De 23-jarige Yacintha de Jager weet het als geen ander. In de zomer van 2016 raakte ze depressief en hoewel het inmiddels beter gaat, heeft ze die depressie nog altijd niet volledig overwonnen. Deze week is de landelijke week van de psychiatrie. Daarom vraagt de Velserbroekse aandacht voor haar boek, waarin ze gedetailleerd beschrijft hoe ze zich soms voelt.

Een aanstaande verhuizing vormde in 2016 de aanleiding voor de depressie waarin Yacintha belandde. Ze vertelt: ,,Ik heb NLD, dat is een non-verbale leerstoornis. Ik ben heel goed in schrijven en praten, maar slecht in het concreet dingen uitvoeren.’’ Deze stoornis zorgt ervoor dat Yacintha ook moeite heeft met grote veranderingen. Tegen de geplande verhuizing van het gezin vanuit Haarlem naar Velserbroek zag ze daarom erg op. Kort nadat Yacintha zelf in een depressie belandde, overkwam haar vader hetzelfde. ,,Hij had ook NLD en was al vaker depressief geweest. Je kon er de klok haast op gelijk zetten. Dan riep hij dat hij dood wilde, maar als iemand dat elke keer zegt, denk je dat het zo’n vaart niet zal lopen. Bovendien is het ook een stukje zelfbescherming van mij geweest om er niet steeds mee bezig te willen zijn.’’ 

Eind november 2016 kreeg de situatie echter een andere wending, haar vader maakte daadwerkelijk een einde aan zijn leven. ,,In eerste instantie ben je dan vooral in shock. In de eerste dagen daarna waren we vooral bezig met het regelen van allerlei zaken. Twee maanden na zijn dood kreeg ik zelf suïcidale gedachten. Die heb ik nog steeds, al zijn ze nu wel minder frequent en minder intens.’’

Een jaar lang beschreef Yacintha in een dagboek hoe ze zich voelde, waar ze over nadacht en tegen welke problemen ze aanliep. Eind vorig jaar publiceerde ze het, in de hoop er anderen mee te kunnen helpen. ,,Ik wil mensen die totaal niets weten over depressiviteit laten begrijpen hoe het is om te moeten strijden om in leven te blijven, ik wil hulpverleners meer inzicht geven in de gedachten van iemand met een depressie en ik wil mensen die zelf depressief zijn steunen en laten zien dat ze niet de enige zijn.’’ Aan de teksten heeft ze inhoudelijk niets veranderd. Ze erkent: ,,Het is misschien wel heftig om te lezen, maar zo kunnen mensen wel beter begrijpen wat je op zo’n moment doormaakt.’’ Dat laatste is voor Yacintha zelf ook van belang, want: ,,Het is moeilijk om te praten met mensen die er niets van snappen. Dan zeggen ze ‘Iedereen heeft wel eens een dipje’ en het is ook niet iets wat je zelf open op tafel legt tijdens een gesprek.’’ Momenteel studeert Yacintha pedagogiek en heeft ze haar depressieve gedachten iets beter onder controle. ,,Na al heel veel te hebben geprobeerd, vond ik uiteindelijk een behandeling die aansloeg en me net dat zetje gaf om door te gaan.’’ (Bos Media Services)

Het boek van Yacintha de Jager heet “Dagboek van een (anti)depressivo” (ISBN: 978-94-0224-950-7) en is via uitgeverij Boekscout en via Bol.com te verkrijgen. Uit privacyoverwegingen heeft ze ervoor gekozen een gefingeerde naam te gebruiken.