Santpoort – Nederland pakte vorige maand voor het eerst in vijfentwintig jaar goud bij de Olympische Spelen op het onderdeel roeien voor mannen. De dubbelvier mannen waren al favoriet voor de overwinning nadat ze in de afgelopen twee jaar al bijna alle andere prijzen in internationale wedstrijden hadden weten te winnen. In Tokio wisten ze zelfs een nieuw wereldrecord neer te zetten. Voor Santpoorter Olav Molenaar komt deelname aan het Nederlands Olympisch team steeds dichterbij. Hij hoopt over vier jaar, als de Spelen in Parijs plaatsvinden, aan de start te mogen verschijnen. Vorige maand nam hij in Tsjechië deel aan het wereldkampioenschap roeien voor deelnemers onder de 23 jaar. De Nederlandse dubbelvier wist daar een podiumplek te bemachtigen.
Door Raimond Bos
De 22-jarige Olav Molenaar kwam ter wereld in Koog aan de Zaan, maar verhuisde al vroeg in zijn leven naar Santpoort-Noord. Zijn eerste ervaringen op het gebied van roeien deed hij echter nog in zijn geboortestreek op, bij de plaatselijke roeivereniging in Zaandam. Dat smaakte naar meer, dus Olav besloot over te stappen naar roeivereniging Het Spaarne in Heemstede. Daar kreeg hij de mogelijkheid om ook in competitieverband te gaan roeien. Zo raakte hij steeds meer bedreven in deze sport en het duurde niet lang voordat hij, onder begeleiding van oud-toproeier Sven Schwarz, deelnam aan landelijke wedstrijden.
Olav zette het Nederlands kampioenschap bij de junioren op zijn naam en nam ook meerdere malen deel aan wereldkampioenschappen. ,,Daar was ik niet onsuccesvol, maar ik won geen medailles. Het was wel een hele goede leerervaring’’, vertelt hij. In zijn studententijd sloot Olav zich aan bij Skøll, de grootste studentenroeivereniging van Nederland. Vanuit die vereniging nam hij onder meer deel aan het kampioenschap in Engeland, dat geldt als het grootste niet-Olympische roei-evenement ter wereld. Ook daar slaagde hij erin om met goud huiswaarts te keren.
Amerikaanse universiteiten
Wie zich als roeier in de kijker speelt, weet zich verzekerd van de aandacht van Amerikaanse universiteiten. Deze opleidingsinstituten nemen veelal deel aan onderlinge competities en zijn erop gebrand om de beste roeiers ter wereld aan zich te binden.
Olav: ,,In de loop van mijn juniorencarrière ben ik zo’n twintig tot vijfentwintig keer door universiteiten uit Amerika benaderd. Als je in Amerika gaat studeren, kost dat bakken met geld. Maar voor jeugdsporters hebben ze vaak een budget, dat door donateurs wordt opgebracht. Vooral voor roeien, hockey en zwemmen proberen ze met sporters in contact te komen. Ik had uiteindelijk twee universiteiten om uit te kiezen, dat waren de University of Washington en de University of California Berkeley. Je moet dan een afweging maken op basis van het geld, de prestige van de universiteit en de kwaliteit van het roeiteam. Ik heb uiteindelijk voor California gekozen. Het is daar heerlijk weer, bijna altijd dertig graden met een zonnetje en in het team zitten hele gezellige jongens.’’
Olav koos voor een studie politieke economie, maar weet nog niet zeker wat hij daarmee uiteindelijk precies wil gaan doen.
Brons in Tsjechië
Terug in eigen land sloot Olav zich aan bij het Nederlands dubbelvierteam onder de 23 jaar. Met dit team werd hij inmiddels twee keer derde op een wereldkampioenschap. Het meest recent gebeurde dat in Tsjechië, waar hij vorige maand deelnam. Samen met Guus Mollee, Noud Scholten en Gertjan van Doorn behaalde hij het brons na een zinderende finale, die nipt door gastland Tsjechië werd gewonnen, met Italië daar vlak achter. De Nederlandse boot lag zelfs na vijfhonderd meter even aan de leiding. Teamgenoot Guus Mollee is overigens uit Santpoort-Zuid afkomstig en Noud Scholten uit Aerdenhout. Gertjan van Doorn woont in Leiden. Olav: ,,Noud was in mijn tijd bij de junioren al mijn teamgenoot. Ik ken hem dus al jaren en heb veel samen met hem getraind. Gertjan was voorheen altijd mijn grote concurrent. Hij was veruit de beste roeier, maar hij zat bij een andere club. Uiteindelijk werd Gertjan kampioen en ik eindigde dat jaar als tweede.’’
Saillant detail is dat de twee roeiers nu weliswaar samen opereren in het Nederlands team onder 23, maar in Amerika ook weer elkaars concurrenten waren: ,,Ik koos voor California, maar Gertjan voor Washington, dus ook daar streden we weer tegen elkaar.’’
Olympische Spelen
Deelname aan de Olympische Spelen vergt een lange periode van voorbereiding. ,,Je moet ongeveer twee jaar van tevoren wel bij het Nederlands team zitten, om geselecteerd te worden voor de Spelen. Ik zat in die tijd in Amerika. Ik was misschien net op het randje goed genoeg geweest voor deelname, maar nog niet het supertalent dat even de boel op stelten zou komen zetten. Daarom wil ik proberen om deel te nemen aan de Spelen in 2024. Ik kan dan de hele cyclus oefenen met de selectie.’’ Voordat hij dat traject ingaat, wil Olav eerst zijn studie afronden. Mocht deelname aan de Olympische Spelen uiteindelijk niet lukken, dan overweegt hij om een masteropleiding te gaan volgen. ,,Mijn coach in Amerika heeft in elk geval aangeboden om mijn studie nog een extra jaar te betalen, dus die mogelijkheid is er.’’
Foto: aangeleverd