IJmuiden – Het meest rauwe uitje in Velsen, de Noord- of Zuidpier op. En af. Als visser, als wandelaar, als fotograaf of als fietser. Als toerist of als inwoner van Velsen. Als vaste of toevallige bezoeker uit binnen- of buitenland. In deze rubriek in woord en beeld, wat een pierenwaaier bezighoudt en waarom hij of zij zich op die unieke plek in de Noordzee bevindt.

Door Arita Immerzeel

Alle gevallen sneeuw ten spijt, de Zuidpier was dit weekend brandschoon en goed te befietsen en te bewandelen. Gevist werd er met deze temperatuur, van net onder nul, niet. 

Het was zondagmiddag omstreeks 12 uur en de weersverwachting was dat het minder koud zal worden die dag. Het zou zelfs gaan dooien. Op de Zuidpier was nog niets te merken van dat al. Er waren maar een paar bezoekers. Een enkele fotograaf verstopte zich tussen de betonblokken, toen er plots een gemene oostenwind opstak. De gevoelstemperatuur zakte naar min 11 en maakte het bezoek aan de pier onaangenaam. 

Ook al vanuit de gedachte dat er golven over de pierrand zouden kunnen gaan slaan, maakten de schaarse bezoekers rechtsomkeert. Ook uw verslaggeefster maakte zich snel uit de voeten. Maar niet zonder een foto van het bevroren zeeschuim naast de pier te hebben geschoten.