IJmuiden – Afgelopen maandag was het 65 jaar geleden dat Chris en Truus Hoogland-van Veen (allebei 87) elkaar eeuwige trouw beloofden. Dat werd uitgebreid gevierd in het Visserhuis waar Truus verblijft. Chris Hoogland kwam uit Velserduin, een dezer weken kan hij hopelijk weer naar hun huis in de MK Hofstedestraat in IJmuiden. Juist ja, dat huis met die molen voor de deur.  

Door Ingeborg Baumann

Truus zit lekker te lunchen in het Visserhuis als een van de verzorgers haar naar de feestelijk versierde recreatieruimte rijdt. ,,We gaan een feestje vieren mevrouw Hoogland.’’ Truus antwoordt blij: ,,Dat het maar een leuk feestje mag worden.’’ Als ze haar man ziet die net binnenkomt wordt er heel lief gezoend en trots zegt ze: ,,Ha, daar is mijn eega!’’ Vervolgens wordt er gekust, geknuffeld en gefeliciteerd door broers, zussen, petekinderen en neven en nichten voordat wordt plaatsgenomen aan de speciaal gereserveerde tafel.

Gouden handjes

Ze hebben elkaar ontmoet bij Dansschool Duin, daar waar nu De Wildeman zit in Santpoort. Truus haar vader was veehouder en Chris vroeg al snel om haar hand. Truus werkte zelf bij van der Vlugt. Op de vraag wat Chris in zijn werkzame leven deed is het antwoord: ,,Te veel. Ik werkte in de sloepenbouw, was tegelzetter, timmerman en deed allerlei klussen.’’ Een van de neven merkt op: ,,Die man heeft gouden handjes.’’ Vonden ze elkaar meteen leuk? Chris glunderend: ,,Ja zéker, anders zat ik hier nu niet. En ze kon lekker dansen!’’ Het is voor te stellen dat Truus een leuke en pittige tante was en is. Haar bruine ogen schitteren nog steeds, ondanks dat dementie een deel van haar wezen opslokt. Ze hebben altijd in IJmuiden gewoond, lange tijd ook aan de Groeneweg, de vader van Chris was seinhuiswachter.

Geheimen

Standaardvraag bij dit soort jubilea: ,,Wat is jullie geheim voor een gelukkig huwelijk?’’ Chris antwoordt stellig: ,,Geheim? Ik heb geen geheimen. We zijn gewoon goed op elkaar ingesteld. Tot het niet meer ging en we apart moesten wonen.’’ Maar het is duidelijk dat ze dol zijn op elkaar. Petekinderen Bert en Gudy geven wat uitleg. ,,Dat zijn de broers Theo en Gerard en de zussen Thea en To. Chris is de enige van zijn familie die nog in leven is. Hij heeft een sterk hart blijkbaar. De rest zijn nemen en nichten en petekinderen. Ze hebben helaas zelf geen kinderen mogen krijgen. Ja, Truus houdt wel van een feestje. Vijf jaar geleden hadden we een draaiorgel voor de deur geregeld. Ze is vooral gek op zeemansliederen en shanty muziek. Het is altijd een aanpakker geweest hoor! Bij van der Vlugt was ze een vrouw met een enorme technische kennis.’’ En vervolgens worden herinneringen opgehaald aan ome Chris en tante Truus. Goede herinneringen allemaal. Aan vissen met het eigen bootje van ome Chris en het eerst vangen van de wormen als aas. Aan gezellige verjaardagfeestjes, Chris spelend op zijn orgel.  En er zijn ook herinneringen aan vis, heel veel vis, die twee zijn ook wat dat betreft echte IJmuidenaren.

Briljanten bruidspaar

Locoburgemeester Bram Diepstraten maakt zijn opwachting, uiteraard getooid met de ambtsketen. Staat hem goed en binnenkort mag hij deze keten nog veel meer dragen in zijn nieuwe functie als burgemeester van Drechterland. Hij leest de kaart voor namens burgemeester Dales. ,,Jullie zijn al 65 jaar verbonden en delen lief en leed. Jullie heen de wereld om je heen zien veranderen en het is niet aan iedereen gegeven om zo lang bij elkaar te mogen zijn.’’ Er wordt hoera, hoera, hoera geroepen en Chris neemt een biertje. ,,De koffie komt mijn strot uit.’’ Er zijn gebakjes en nog meer bloemen. Truus heeft haar feestje en iedereen geniet mee.

Het werd een leuk feestje met iedereen. Foto: Ingeborg Baumann