Velsen – Een groep jongeren heeft vrijdag genoten van een speciaal voor hen georganiseerd kerstdiner in wijkcentrum De Stek in Velsen-Noord. Wethouder Marianne Steijn heeft zorg en welzijn in haar portefeuille en schoof aan bij het kerstdiner om van de jongeren te horen wat ze vinden van het activiteitenaanbod voor hen in het dorp.
Door Raimond Bos
Het kerstdiner had een tweeledige functie. Niet alleen was het een mooie afsluiting van het jaar voor de groep jongeren, die wekelijks bijeenkomt in het wijkcentrum, ook vormde het samenzijn het formele afscheid van jongerenwerker Lars Steenaken. Negen jaar lang was hij als jongerenwerker in Velsen-Noord actief. De jongeren zijn vol lof over zijn inzet en zien hem met weemoed vertrekken. Lars blijft overigens actief voor Stichting Welzijn Velsen, maar dan in een andere functie. Twee nieuwe jongerenwerkers hebben zijn taken inmiddels overgenomen. Het zijn Iris Greven en Ozan Balik. Iris richt zich op de meidengroepen, het talent ontwikkelen/ontdekken, het organiseren van voorlichting en de jongere doelgroepen in het algemeen. Ozan houdt zich voornamelijk bezig met de oudere groepen en sport. Ze werken allebei ook in andere dorpskernen binnen de gemeente Velsen.
Een avondje gourmetten
Vrijdagavond om 18.30 uur wordt in de keuken van het wijkcentrum door vijf jongeren hard gewerkt aan het voorbereiden van het kerstdiner. Het wordt een avondje gourmetten, schalen met vlees, groenten en brood worden klaargezet. Rijen met flessen cola en sinas staan al op tafels en ook de flesjes met allerlei sauzen vinden hun weg naar de plek waar het allemaal moet gaan gebeuren. Eén voor één druppelen de jongeren binnen. Jongens in de leeftijd van 15 tot 23 jaar, ongeveer 25 in totaal, hebben gehoor gegeven aan de uitnodiging om het jaar op deze feestelijke wijze af te sluiten. Voor sommigen is het de eerste kennismaking met het fenomeen gourmetten. Dat blijkt al snel als één van hen, direct na het openingswoord van Lars Steenaken, een stuk vlees op de grillplaat wil leggen. Vlug wordt hij er door een andere aanwezige op gewezen dat er eerst nog wat olie op de plaat moet. ,,Heb je dan nog nooit gegourmet?’’ Het antwoord luidt: ,,Nee, maar ik vind het wel heel leuk.’’
Dankzij Lars heb ik veel vrienden
De 20-jarige Okan zit aan het begin van de lange tafel waaraan de gasten hebben plaatsgenomen. Hij neemt al jaren deel aan de jongerenactiviteiten in het dorp. ,,Vooral lekker veel bewegen’’, vertelt hij. Inmiddels studeert hij voor operator bij Tata Steel. Hij is vastbesloten om daar na afronding nog een studie aan vast te plakken. Over jongerenwerker Lars is hij vol lof. Zo ook zijn tafelgenoot Levent (22) die zo’n zes jaar geleden bij de groep kwam om te zaalvoetballen. ,,Daar staat Lars om bekend, om de zaalvoetbalactiviteiten. Iedereen in het dorp kent hem. Ik vind het jammer dat hij nu een andere baan heeft. Lars heeft ons op de juiste manier opgevoed.’’ Na een kleine rondgang langs enkele andere aanwezigen blijkt al snel wat de jongerenwerker voor de groep heeft betekend. ,,Dankzij Lars heb ik nu veel vrienden’’, vertelt de 17-jarige Mert. Hij licht toe: ,,Ik was iemand die vooral veel binnen zat. Ongeveer acht jaar geleden zag ik Lars steeds met zijn bakfiets het dorp inkomen. Hij organiseerde dan voetbaltoernooitjes bij de voetbalkooi bij het Stratingplantsoen. Ik vroeg een keer of ik mocht meedoen en dat mocht natuurlijk. Nu heb ik veel vrienden, ik heb eigenlijk met het hele dorp wel een goede band.’’
Hij was er altijd voor je
Levent vult aan: ,,Lars is iemand die zijn werk niet echt als werk ziet. Hij zou bij wijze van spreken ook midden in de nacht naar je toekomen als er iets was. Hij was er gewoon altijd voor je.’’ Redouan (22) reageert: ,,Lars heeft altijd overwicht en controle.’’ Ook hij leerde Lars kennen door de voetbalcompetities. ,,Op woensdag kwam ik thuis uit school en ging ik eerst wat eten. Lars kwam altijd om 15.00 uur met zijn bakfiets naar het dorp. Als er soms eens ruzie was, dan was Lars er om in te grijpen. Als je wat ouder wordt, leer je om daar zelf beter over na te denken.’’ Hoewel Redouan zelf pas 22 jaar oud is, ziet hij nu al een verandering bij de volgende groep jongeren: ,,De nieuwe generatie speelt een half uurtje voetbal en gaat dan weer op de telefoon kijken. Ik denk wel eens dat ze discipline tekort komen. Onze vaders, onze opa’s, die waren gewend om hard te werken. Tegenwoordig hebben ze meer een mentaliteit van ‘Ik hoef me nergens druk om te maken’ en zoeken ze de gemakkelijkste weg. Ze geven snel op, maar als je iets slecht voorbereidt, ga je het niet halen. Dat is logisch.’’
Een heel blije wethouder
Alina Zomerdijk is netwerkcoördinator jeugd bij de gemeente Velsen. Zij en wethouder Marianne Steijn benutten deze avond vooral om uitgebreid met de jongeren in gesprek te gaan. Zo halen ze informatie op die later van waarde kan zijn bij het uitzetten van de beleidslijnen. Veel reden tot zorgen hebben ze niet, want stuk voor stuk zijn de aanwezige jongeren uiterst tevreden over hoe het gaat. Toen drie jaar geleden het coronavirus uitbrak, bleven de jongerenactiviteiten doorgaan. Omdat het wijkcentrum verder de deuren gesloten moest houden, was dit een prima uitvalsbasis om de jeugd te kunnen blijven ontvangen. Tijdens de eerste lockdown was dat overigens nog niet mogelijk, maar in de periode daarna konden op doordeweekse avonden activiteiten worden geprogrammeerd. Middagprogramma’s waren er al sinds 2015 en ook op zaterdagavonden komen al sinds die tijd groepen jongeren bijeen. De woensdag- en vrijdagavonden zijn een blijvertje geworden en Ozan en Iris zullen deze activiteiten blijven begeleiden. Marianne Steijn: ,,We hebben een supertevreden jeugd, dus hier zit een hele blije wethouder.’’ Steijn groeide zelf ook op in Velsen-Noord en typeert het dorp als volgt: ,,Velsen-Noord heeft het mooie van een dorp, maar is ook stads genoeg om eigenwijs te zijn.’’
Vertrouwensband
De vertrouwensband die Lars in de loop der jaren met de groep opbouwde, vormt de pijler onder het succes van het jongerenwerk in Velsen-Noord. Hij somt op: ,,Mijn kracht ligt in humor en beloftes nakomen. Als ik iets niet voor honderd procent kan beloven, dan ben ik daar eerlijk in. Dan zeg ik altijd dat ik niet zeker weet of het gaat lukken. Een kleine slag om de arm. Je moet een relatie met de jongeren opbouwen, maar ook erboven staan als dat nodig is en niet schromen om te corrigeren. Ik ken veel jongens al tien jaar. Eén blik is dan al genoeg.’’ Er zijn drie jongensgroepen, de jongste groep bestaat uit leerlingen van groep 7/8 uit het basisonderwijs en de brugklassen van het voortgezet onderwijs. Dan is er een middengroep voor jongens van pakweg 14 tot 17 jaar en een groep voor 18-plussers. Per bijeenkomst laten gemiddeld zo’n twintig jongeren zich zien. De twee meidengroepen zijn iets minder druk bezocht, met gemiddeld tien à twaalf deelnemers per keer.
Foto onderschrift: Een avondje gourmetten. Foto: Bos Media Services