IJmuiden – In Bibliotheek IJmuiden aan het Dudokplein las Jacob Bron, artistiek directeur van het Haventheater en Stadsschouwburg Velsen, drie verhalen voor aan volwassenen of zoals men wil, ouderen. In de leeftijd van 60 tot 102 jaar werd er door meer dan 50 mensen genoten van zijn mooie beeldende vertelstem. De inhoud van de verhalen bleken troostrijk en verbindend.

Door Arita Immerzeel

Voor het vierde jaar is er in het kader van Ouderendag 2024 een activiteit in de Bibliotheek Velsen georganiseerd. Er is voor deze keer gekozen voor een voorleesmiddag in combinatie met een high tea. Binnen de kortste keren waren de kaarten uitverkocht. In het welkomstwoord benoemt Anne Eijnwachter, programmacoördinator Ouderen, dat de belangstelling voor dit soort middagen groeiende is. Kinderen vinden voorlezen fijn, maar oudere mensen ook. Dat Jacob Bron, artistiek directeur van Stadsschouwburg Velsen vanmiddag komt voorlezen, ervaart zij als een eer.

Debuut als voorlezer

Jacob Bron introduceert zich als totaal onhandig op het gebied van voorlezen. Hoe een understatement dit blijkt te zijn, wordt de komende anderhalf uur geheel en al duidelijk. Als ondersteunend beeld heeft hij een schilderij en een Tupperwarebakje meegenomen bij zijn verhaal van Wim Daniels. Het verhaal heet Ome Sjef en Tante Greet en Jacob brengt het duidelijk ten gehore. Hier en daar met onderkoelde humor in zijn welluidende stem. Gezeten in een riante leunstoel blijkt hij behalve een performer, ook nog het welzijn hier en daar te regisseren. Als er een mevrouw een enorme hoestbui krijgt, regelt hij even pauze en een glaasje water.

Tante Greet

Het verhaal over Ome Sjef en Tante Greet is herkenbaar en vormt een leuke hang naar het verleden. Solexjes, sigaretten, ‘O-de-Klonje’ en ‘Láncherie’ verkopen in V&D passeren de revue. Tussendoor geeft Jacob aan, dat we door met woorden van betekenis naar elkaar te luisteren, een blijer mens worden. Er klinken hier en daar lachjes van herkenning, als hij vertelt over allerlei zaken van vroeger. Ondertussen geniet iedereen van thee, koffie en allerhande versnaperingen.

Les in levensgeluk

Het tweede verhaal dat Jacob voorleest, is een passage uit ‘Wie houdt je warm in de winter?’ van Berend Boudewijn. Hij was heel gelukkig met Martine Bijl en schrijft heel troostrijk over je geluk pakken. Als je het geluk voor je ziet, wacht niet af, maar pak het. Treur niet om wat er niet is. Het verdriet van het gemis is de echo van het geluk, dat je ervaarde.

Tsjechov

Tot slot eindigt Jacob met een passage uit een klassiek Russisch boek van Tsjechov. Hij kondigt het met veel gevoel voor onderkoelde humor en levenswijsheid aan. ,,Het is mooi rot, zeg maar. Een volière vol met narigheid, eindigend met mooie violen tot in de hoogste hemelen.”

Waardering

Er zijn mensen uit De Moerberg en uit Huis ter Hagen aanwezig, een heer op leeftijd spreekt zijn waardering uit en dames met rollator vonden het in één woord geweldig. Met groot applaus en bloemen wordt Jacob bedankt voor zijn prachtige voorleesmiddag. Jacob vat het treffend samen, door te benoemen, dat voorlezen vroeger als kind een bijzonder warm en verbindend gevoel opriep. En dat dat voor oudere mensen ook nog blijkt te gelden. Als Anne en Jacob elkaar huggen, zegt hij, dat een hug een glimlach met armen is. Het smaakt allemaal naar méér.

Jacob Bron blijkt een begenadigd voorlezer en het publiek geniet. Foto: Arita Immerzeel