Vrijdagmiddag 8 september. Het wordt steeds drukkere in de kantine van het Ichthus Lyceum, waar in het begin voornamelijk oud-docenten van allerhande leeftijd samenkomen. De oudste is de 90 jaar gepasseerd.

De huidige collega’s sluiten na werktijd aan. De aanleiding is de receptie van Jos Diekstra. Na 40 jaar als docent Nederlands verbonden te zijn geweest aan het Ichthus lyceum, neemt hij afscheid.

Zijn loopbaan begon in het basisonderwijs, maar na drie jaar koos hij ervoor een studie Nederlands te volgen en door te stromen naar het voortgezet onderwijs. In 1977 startte hij op het Ichthus College, dependance Creutzbergmavo aan de Alexander Bellstraat en de mavovestiging aan de Doorneberglaan 5 in Zeewijk om later zijn carrière voort te zetten in havo en vwo.

Waarom het onderwijs? ,,Ik heb er nooit aan getwijfeld voor dit beroep te kiezen, omdat ik het niet alleen een uitdaging vind de leerlingen de benodigde kennis bij te brengen om verder te komen, maar ook om jonge mensen te volgen in hun ontwikkeling en hen te helpen daar te komen, waar hun bestemming ligt, daar waar ze gelukkig zijn. Want dat is het waar het uiteindelijk om gaat. Het mooiste compliment dat ik kan krijgen is, als ik van oud-leerlingen hoor, dat ik in voor hen moeilijke situaties in hun ontwikkeling een rol heb mogen spelen om die bestemming alsnog te bereiken. Je moet wel hart hebben voor leerlingen en oprecht in hen geïnteresseerd zijn, anders red je het niet.”

Waarom 40 jaar aan dezelfde school? ,,Het is een school met fijne collega’s, een warme en veilige sfeer voor de leerlingen en een school met een goed opleidingsniveau dat de laatste jaren naar een nog hoger plan is getild. Daarom heb ik het er al die tijd zo naar mijn zin gehad. Ze hebben een mooi afscheid voor me geregeld, zowel in intiem als groter verband. En dan nog een afscheidsreceptie die is uitgemond in een soort reünie van (oud-)docenten.’’

Omzien met een glimlach. ,,Die is niet van mij hoor. Die heeft men op de uitnodiging voor mijn afscheidsreceptie gezet. Het vat heel goed samen hoe ik me thuis heb gevoeld op deze school en hoe ik terugkijk op het contact met de leerlingen. En deze laatste herinnering is voor mij ook de blijvende. Ik kan met een gerust hart met pensioen gaan!” (foto: Ichthus Lyceum)