Velsen – Het kwam niet als een verrassing. Basisscholen en kinderopvang blijven in ieder geval tot 8 februari dicht. Werkende ouders komen in een spagaat te zitten, leerkrachten zijn keihard bezig met online lesprogramma’s en livestreams, leerlingen missen heel erg het contact met vriendjes en de structuur van het schoolleven en landelijk wordt gevreesd voor leerachterstanden die hun stempel kunnen gaan drukken op een hele generatie. In Velsen is dat natuurlijk niet anders. En toch, omdat het niet anders kan en we niet willen wegzinken in negativiteit, zet iedereen de schouders er onder en maakt er het beste van.

Door Ingeborg Baumann

De Klipper

Basisschool de Klipper in Oud-IJmuiden is een Daltonschool. Binnen de vijf kenmerken van Daltononderwijs; vrijheid, zelfstandigheid, effectiviteit, reflectie en samenwerken zal in deze tijd vooral de nadruk liggen op zelfstandigheid. Want er wordt natuurlijk nogal wat gevraagd van de leerlingen. Robin Leeuw is leerkracht van groep 8, traditioneel het jaar van hechten en ook weer afscheid nemen. Dat jaar dat, ook al ben je al lang en breed van school af, altijd in je herinnering zal blijven. Tijdens het gesprek met meester Robin is hij heel druk aan het multitasken. ,,Ik sta momenteel voor 7 van de 25 kinderen van groep 4 die thuis niet tot werken komen of van wie de ouders een vitaal beroep hebben. Dat is best een groot percentage ja.’’ Voor de online lessen ligt een goed draaiboek klaar dat in de vorige lockdown al was opgesteld. ,,Via Google Classroom wordt elke dag werk klaargezet en filmpjes geupload. En dan hebben we elke dag livestreams op verschillende tijden van de dag, voor groep 8 meestal rond 12 uur ’s middags. Om half 9 beginnen we met een vlog en hoewel je je werk kunt doen wanneer je wilt, heb ik wel graag dat iedereen om half 9 klaar zit. De livestream staat de hele dag open. Verder heb ik een whatsapp groep met alle kinderen en een whatsapp groep met alle ouders. De eerste weken was het druk met vragen van ouders, nu is het wat rustiger.’’ En over de eventuele achterstand: ,,Vooral de sociaal-emotionele aspecten baren me zorgen. Kinderen hebben ook behoefte aan structuur en voorspelbaarheid. Achterstand is een groot woord maar het is wel ‘twee stappen vooruit, een stap terug.’’

De Toermalijn

In Driehuis heeft De Toermalijn het ietsje anders geregeld. Op de Toermalijn wordt elke dag werk klaargezet en worden instructiefilmpjes geupload via Google Classroom. Het voordeel van instructiefilmpjes is dat de ouders kunnen meekijken hoe de instructie wordt gegeven en de filmpjes kunnen worden teruggespoeld. Carla Vogelzang, directeur van De Toermalijn vertelt: ,,Livestreams zetten wij ook in, bijvoorbeeld bij de opening van de dag, voor individuele instructies of bij het lezen in groepjes. Tussen 10 en 12 uur hebben de leerkrachten inbelmomenten. Van de 300 leerlingen zijn er 48 kinderen met ouders met een cruciaal beroep of kinderen die meer of speciale zorg nodig hebben. Deze week wordt begonnen met extra bellen met de ouders om te informeren naar hun welzijn, of ze het allemaal nog wel trekken want hoe dan ook; het valt niet mee.’’ Carla merkt op dat ouders het best leuk vinden om een kijkje in de ‘keuken’ te hebben en trots zijn op hun kroost. Ze verwacht geen schrijnende achterstanden: ,,Ik vertrouw op mijn enthousiaste en deskundige team.’’

Knelpunten

Janine Philippo is moeder van de tweeling Colin en Otis (9) en dochter Loïs (14) en heeft een leuke zaak op de Kennemerlaan; Brand Living. Zij vertelt: ,,Ik zou niet weten hoe ik het gered zou hebben als ik de zaak er nog bij had, ik ben echt wel drie tot vier uur bezig met de jongens.’’ Beiden zitten op de Franciscusschool maar in verschillende groepen. ,,Ik moet ze apart begeleiden want bij elkaar werkt niet. Ik blijf positief, altijd kijken naar wat ze wél kunnen. Thuis zie je ook de knelpunten en kun je daar aandacht aan geven. Sociaal-emotionele gevolgen maak ik me wel wat zorgen over.’’

Leuk beginnen

Xavi Goos (9) beantwoordt zelf de vragen maar, wel zo eerlijk. ,,Ik begin met de leuke dingen en eindig met de minder leuke. Dat kun je nu zelf bepalen. Het videobellen is leuk maar ik mis mijn vrienden wel hoor.’’ Moeder Densi werkt bij KLM maar zit thuis want corona. Vader werkt ook op Schiphol en is vaker thuis. Ze redden het met z’n drietjes en kunnen er veel zijn voor hun zoon. Densi: ,,We weten nu wel heel erg wat er leeft en zien dat hij verantwoordelijkheid aankan. We geven hem vrijheid binnen de kaders en dat gaat prima.’’ Xavi is een positieve jongen met zelfs een eigen YouTube kanaal, die komt er wel. 

Leerlingen

En wat vinden de basisschool leerlingen er zelf van? Joanne Gerrits (11, De Klipper) zegt: ,,Rekenen vind ik wel moeilijk om thuis te doen maar als je het niet snapt kun je via de livestream vragen stellen. Mijn moeder helpt me best vaak maar zegt dat ze rekenen anders heeft geleerd vroeger. Ik wil graag naar het Willem Blaeu college in Alkmaar, een sportschool. Ik weet nog niet of ik dat red maar dat ligt meer aan het voetballen dan aan mijn cijfers.’’ We duimen Joanne! 

Arda Dur is 12 jaar en zit ook op de Klipper. Op de vraag hoe het met hem gaat antwoordt hij: ‘Goed hoor, en met u?’ Die redt het wel in het leven. ,,Online is wel een beetje saai, soms ga ik even langs op school bij meester Robin. Mijn moeder werkt thuis en mijn vader bij KLM, als ik iets niet snap, snappen zij het wel.‘’

Trots

Natuurlijk valt het allemaal niet mee. Voor de ouders en of verzorgers niet, voor de juffen en meesters niet en voor de kinderen zelf al helemaal niet. Niets in deze tijd lijkt mee te vallen. En natuurlijk wordt er door de ouders soms verzucht: ‘Ik ben ook maar een mens’. Wat wel overheerst is de trots dat het door samenwerking en inventiviteit toch maar lukt allemaal. En die kinderen worden vast een generatie die zelfstandig, creatief en flexibel is en heel erg gaat waarderen wat straks allemaal weer wel kan. 

Foto boven:

Even lekker buitenspelen voor de kinderen van de noodopvang in basisschool De Toermalijn.

Alle foto’s zijn aangeleverd