IJmuiden – Een defecte autoradio zorgde ervoor dat IJmuidenaar Jan de Looff begin 1958 de liefde van zijn leven ontmoette. Het was de toen 18-jarige Nel de Haas, zij was destijds werkzaam bij Radio Becker, een radiowinkel aan de Trawlerkade. Van beide kanten was er direct interesse voor elkaar, al moest de zwager van Nel er nog wel aan te pas komen om de twee opnieuw bij elkaar te brengen. Het leidde uiteindelijk tot een huwelijk. Volgende week is de zestigjarige huwelijksband een feit.

Door Raimond Bos

Zowel Jan (88) als zijn vrouw Nel (81) zijn geboren en getogen IJmuidenaren. Zoals menig inwoner van deze vissersplaats vond Jan al op jonge leeftijd werk bij een bedrijf dat actief was in de haven. ,,Ik werkte bij een bedrijf dat voorraden aan schepen leverde. Het was mijn taak om de vis voor die schepen te fileren. Daarnaast ging ik om de zoveel dagen naar het vrieshuis van dat bedrijf om daar de bestellingen in te pakken. Dat was allemaal bevroren, dus dat was best zwaar werk.’’

Doordat Jan al sinds zijn jeugd het licht in zijn linkeroog moet missen, werd hij afgekeurd voor militaire dienst. Een ongeval tijdens de Tweede Wereldoorlog was hier debet aan. Jan: ,,Ik was een jaar of twaalf en ik kwam ergens aanlopen, waar op dat moment net een lichtkogel werd afgeschoten. Dat was op ongeveer tien meter afstand van mij. Die lichtkogel vloog recht op mij af en ik werd in mijn linkeroog geraakt. Sindsdien zie ik met mijn linkeroog vrijwel niets meer.’’

Autoradio

Toen op een dag zijn autoradio defect raakte, bracht hij het toestel naar Radio Becker, waar Nel een gecombineerde functie had. ,,Ik deed er verkoop, maar werkte ook in het kantoor. Toen Jan in de winkel kwam, vond ik het meteen een aardige jongen.’’ Dat de aantrekkingskracht wederzijds was, bleek toen Jan over zijn ontmoeting vertelde aan een collega van hem, die getrouwd was met de zus van Nel. Deze zwager zou vervolgens een cruciale rol spelen in het vervolg van het liefdesverhaal. Jan: ,,Ik kwam wel eens bij haar zwager aan huis om bijvoorbeeld iets op te halen. Maar die zwager woonde samen met de zus van Nel bij haar ouders in, dus zo zag ik Nel daar ook. Toen zijn we een keer samen uitgegaan en zo kregen we verkering.’’ Na drieënhalf jaar verkering gaven de twee elkaar het jawoord in het toenmalige raadhuis in Velsen-Zuid.

Woning

Nel had haar baan bij de radiowinkel op dat moment al ingeruild voor een betrekking bij Parlevliet Scheepsvictualiën. Ze vertelt: ,,Door bemiddeling van dat bedrijf konden we toen een benedenwoning krijgen. Maar boven ons woonde een gezin met drie kinderen. We zijn daarom na vier jaar gaan informeren bij het gemeentelijk woningbedrijf en toen bleek dat we in aanmerking kwamen voor deze woning waar we nu nog steeds wonen. Eerst vond ik het maar niets, want het zag er niet uit. Hier was eerst een assurantiekantoor gevestigd en de sigarettenpeuken werden hier op de vensterbank uitgedrukt.’’

Na een kijkje te hebben genomen in een soortgelijke woning elders in de straat, zagen Jan en Nel uiteindelijk toch de potentie van het appartement. ,,Er viel toch wel wat van te maken, dus we hebben het gedaan.’’ De woning is zeer geschikt voor twee mensen, maar toen er kinderen kwamen, was het schipperen met de beschikbare ruimte. Een verhuizing werd overwogen, maar Jan voelde er weinig voor. ,,Ik kon lopend naar mijn werk, ik wilde hier niet weg. Onze zoons kijken nu nog af en toe met verbazing terug op die tijd en vragen zich af hoe we het voor elkaar gekregen hebben met zijn vieren in deze woning.’’

Stacaravan

De oudste zoon (1967) schonk het echtpaar intussen twee kleindochters. De jongste zoon (1973) breidde de familie verder uit met een kleinzoon. Jan werkte de laatste dertig jaar tot zijn pensionering samen met zijn oudste broer als visfileerder bij de firma Pronk. Nadien hielp hij nog enkele jaren zo nu en dan mee in de visrokerij van een kennis. In zijn vrije tijd hield hij zich bezig met gewichtheffen. Aanvankelijk bij de in Beverwijk gevestigde vereniging D.O.K. maar later ook in eigen woonplaats. Veel IJmuidenaren zullen hem echter vooral kennen als barman in de kantine van voetbalvereniging Stormvogels. Deze vrijwilligersfunctie heeft Jan ongeveer tien jaar uitgeoefend.

De kampeervakanties die het gezin maakte naar de Ardennen werden na verloop van tijd ingeruild voor een plek dichter bij huis: Velserend in Santpoort. Jan en Nel: ,,We kregen daar een heel mooi plekje, waar we eerst met een tent stonden, later met een toercaravan. Uiteindelijk kochten we een stacaravan, we hebben daar zeventien jaar gestaan, tot de camping opgeheven werd. Die vakanties gingen we toen wel missen, want het was er heerlijk en als we de was wilden draaien, reden we gewoon even naar huis!’’ (Foto: Bos Media Services)