Mooi om een rol te spelen in de verbintenis van alle Velsenaren in hun zeven woonkernen

IJmuiden – In Stadsschouwburg & Filmtheater Velsen aan de Groeneweg, zijn werkplek, schuift aan de fototafel Jacob Bron (66) aan, creatief programmeur. Jacob is sinds een jaar of 20 toegetreden tot de directie en met zicht op de foto van onder andere Brigitte Kaandorp vertelt hij over hoe het begon, verder ging en nu is. ,,Ik ben geboren en getogen met zicht op de sluizen. En ik woon daar nog steeds,“ aldus Jacob. Vlak voor onze ontmoeting vroeg Jacob zich af, vanwaar de belangstelling? Wel, een Velsenaar met een verhaal en een geschiedenis, met belang voor alle Velsenaren, dat wekt uiteraard de belangstelling, was mijn antwoord.

Door Arita Immerzeel

Jacob Bron studeerde in 1980 Nederlands in Amsterdam, toen hij als vrijwilliger reeds meedraaide in de Stadsschouwburg van Velsen en is  meegegroeid in het gemeentelijk apparaat. In 1997 verzelfstandigde de organisatie en werd hij programmeur. Toentertijd ging dat om een samengaan van onder andere het Thalia theater en het Witte Theater. Een jaar of 20 geleden trad Jacob toe tot de directie. ,,Het was een vreemd vaarwater. We dreven diverse kanten op. Er waren veel ontwikkelingen. Er was een beheerder van de Stadsschouwburg in het stadhuis. Een en ander stond nog in de kinderschoenen en is in de loop der jaren uitgegroeid naar bijvoorbeeld een betere huisvesting. Qua organisatie en aanbod groeiden wij natuurlijk ook verder.  Het geheel was voortdurend in beweging.” Uiteraard is het nooit rustig in de politiek en Jacob moest altijd een weg zoeken tussen minder of meer geld. ,,Politieke keuzes zorgen altijd voor beweging in de culturele hoek.” In de loop der jaren vond er een groei plaats. ,,Er kwamen meer waardevolle producten.” In deze fase van het gesprek vallen de woorden ‘heilig vuur’. ,,Ik zocht altijd naar meer aanbod van mooi en waardevols en zette mijn antennes uit voor nieuw publiek. Verrassend en onbekend, om een nieuwe groep aan te boren. Je vangt altijd wind en je weet voortdurend voorop te lopen. Maar dat is mijn uitdaging: wat bieden we aan? In coronatijd hebben we van de nood een deugd gemaakt door met steun van overheden, creativiteit  en crowdfunding.  Stoelen uit de zaal gehaald en het mogelijk gemaakt om toch een dagelijkse hap cultuur aan te bieden. Cultuur maakt gezonder, gelukkiger, het streelt je ziel en is essentieel. Ik noem dat het heilig vuur. Het werkt, het geeft binding.”

Huis en haard in Velsen

,,In het omgaan met de makers van de voorstellingen vind ik inspiratie. Ik ervaar dat het mij wordt gegund. In gesprekken voel ik, hoe leuk het is als spelers hier in Velsen hun gang kunnen gaan. Dat ik daar een bijdrage aan kan leveren en het wezen van het heilig vuur in teamverband kan handhaven, dat ik daar een rol in mag spelen, dat is mooi. Dat ik altijd hier in Velsen mag wonen én werken, dat stemt mij tevreden. Of ik binnenkort en hoe dan, met pensioen zal gaan is nog even een vraagteken voor mij. Het Haventheater in IJmuiden staat voor de deur, dat kan ik nog niet zomaar loslaten voorlopig.“ Tot zover de woorden van een man, die in alle tevredenheid en met veel groeimogelijkheden altijd in Velsen woonde én werkte. Meer informatie: www.stadsschouwburgvelsen.nl. Foto: Arita Immerzeel