Velsen – De komende maanden publiceert De Jutter | Hofgeest een serie kleine portretten van muzikale helden uit Velsen en omgeving, opgetekend door Frits Rijperman.  Verhalen over dromen, keuzes, successen en teleurstellingen, verhalen die ons allemaal raken. Vandaag: Mic Sondorp.

Door Frits Rijperman

Mic Sondorp, geboren op 11 maart 1972 in Santpoort-Noord, is een echte Velsenaar. En niet zomaar eentje: een rasechte muzikale avonturier! Niet voor niets verdient hij een plekje in mijn portrettengalerij. Want wie kan zeggen dat hij de festivalprijs van het ooit roemruchte Beeckestijnfestival won? Mic dus. Alsof dat nog niet genoeg is, speelde hij in de Zeewegbar, La Belle en in het Witte Theater, met als kers op de taart ook nog geregeld op straatfestivals. Een man van alle podia dus. Met deze muzikale erelijst is het geen verrassing dat hij eind vorig jaar Magic, een gloednieuwe EP, op Spotify zette.

Tijd om hem te bellen! Ik krijg hem aan de lijn, en voordat ik mijn eerste vraag kan stellen, verontschuldigt hij zich voor zijn Duitse accent. Blijkt dat hij al ruim tien jaar in Freiburg woont, waar hij destijds naartoe verhuisde voor de liefde. Toch blijft Velsen zijn bakermat. ,,Het blijft een apart gebied dat, ook al ben je al jaren weg, in je blijft zitten,” zegt hij. Mic haalt herinneringen op aan de regionale muziekscène: jamsessies, de popbunker en het uitgestrekte strand. Ooit denkt hij terug te keren.

Momenteel is Mic druk bezig met de promotie van zijn EP en videoclip. En dat mag ook wel, want als ik de clip bekijk, is het inderdaad… nou ja, magic. Een levensechte tekenfilm, wat AI tegenwoordig allemaal kan! Zijn muziek? Een heerlijke terugkeer naar de synthipop uit de jaren ‘80. Denk aan de diepe repetitieve bassen met elektronische bliepjes van Depeche Mode en de energie van The Alarm, maar dan met een frisse touch. We filosoferen kort over de vraag of dit genre weer hip wordt. Met Dua Lipa in de hitlijsten lijkt het daar wel op. Zijn nummer Magic beschrijft de droom van een rocksterbestaan, een mix van zelfoverschatting en meedrijven met de stroom.

Hoe zou hij zichzelf omschrijven? ,,Oef, moeilijke vraag,” zegt hij lachend. ,,Eigenwijs, authentiek, artistiekerig, een buitenbeentje, een hippie, gedurfd en buiten de lijntjes.” Een treffende samenvatting van een vrije geest die zijn eigen weg volgt.

Mic vertelt over de tijd dat hij in La Belle ruzie kreeg omdat hij te laat was. ,,Tijd is toch relatief?” grapt hij. Hij herinnert zich avonden vol muziek met andere muzikanten uit de regio en het pure geluk van optreden. In Freiburg leeft hij van freelance opdrachten en (straat)optredens. Nooit van muziek kunnen leven, die illusie heeft hij niet. ,,Hoewel, je weet maar nooit,” laat hij opeens een sprankje hoop zien. ,,Maar ach,” zegt hij dan weer nuchter, ,,Ik maak muziek omdat ik dat leuk vind en niet om rijk van te worden.”

Mic heeft straks in Duitsland een afspraak voor een radio-optreden, dus we sluiten ons gesprek af en ik wens hem veel succes. Op de bank neerploffend, zet ik zijn muziek op en speel de clip nog een keer af. Mijn oog valt op zijn Spotify-profiel: zes maandelijkse luisteraars. Op YouTube is Magic inmiddels 86 keer beluisterd. Hopelijk draagt dit portret bij aan uitbreiding, want eerlijk is eerlijk: Mic Sondorp verdient een groter publiek.

Ik herinner me ineens een keer dat ik hem live zag spelen op een hoek van de Grote Markt in Haarlem. In het middagzonnetje met een handvol luisterende voorbijgangers en Mic die met gesloten ogen zong alsof hij voor een stadion stond. Misschien was hij toen al een rockster in zijn mooiste dromen, en misschien is dat juist wat hem zo bijzonder maakt. Een muzikale tijdreis met een toverslag, en dat allemaal uit Velsen! Foto: aangeleverd