Santpoort – Afgelopen donderdag bezocht wethouder Marianne Steijn, die behalve dat ze sterk sociaal/maatschappelijk betrokken is ook -onder andere- Zorg en Welzijn in haar portefeuille heeft, Hospice De Heideberg. Het werd een fijne bijeenkomst, waarin vragen en ervaringen over en weer uitgewisseld werden.

Door Ingeborg Baumann

De Heideberg heeft inmiddels een bijna 35-jarige geschiedenis en zetelt sinds 2011 in het markante gebouw aan de Wulverderlaan. Daar kunnen vier gasten worden opgevangen die op liefdevolle wijze worden begeleid in de laatste fase van hun leven. ‘Niet alleen om je te helpen rustig te sterven, maar om je te helpen leven tot je sterft.’, zoals een prachtig gedicht dat in de hal van de Heideberg hangt luidt. Heel belangrijk ook is dat de naasten ‘ontzorgt worden’, in de letterlijke betekenis van deze te vaak onjuist gebruikte uitdrukking.

Lief huis

Steijn wordt vergezeld door Frank Veldkamp, manager sociaal domein gemeente Velsen. Ze worden hartelijk begroet door coördinator Annemiek de Winter, bestuurslid PR/HR Nans Sluiters en bestuurssecretaris Ger Pel. Er is een mooie presentatie gemaakt maar eigenlijk zeggen de gesprekken, de bevlogenheid van de aanwezigen en de huiselijke ambiance genoeg. Dit huis wordt niet voor niets het liefste huis van Velsen genoemd.

Rijkdom

Marianne zegt: ,,Wat een rijkdom dit hospice in de gemeente te hebben!’’ Nans, met een intensieve carrière in HR (het begeleiden van werknemers op alle gebieden), zegt: ,,Het is ongelooflijk fascinerend hoe zo veel, zo verschillende mensen, met zoveel achtergronden en met ieder de eigen persoonlijkheid, zó’n geweldig team kan zijn.” De Heideberg heeft meer dan 100 vrijwilligers, heel erg mooi en bijzonder in deze tijd en zoals Annemiek altijd zegt: ‘ons grootste kapitaal’,

Confronterend

Frank vraagt of werkzaam zijn in de hospice niet confronterend is. Annemiek: ,,We runnen met z’n allen een heel groot huishouden, zo moet je het zien. Samen zorgen we ook dat de emotionele grenzen bewaakt worden. Er wordt begeleid, er wordt veel gepraat en heus: er wordt ook gelachen. De sfeer is niet zwaar.’’ Nans vult aan: ,,Ik had een gesprek met een van de vrijwilligers toen ik hier pas kwam en deze zei letterlijk: ‘Ik ben hier zo graag!’ Toen ik verwonderd vroeg waarom, zei ze: ‘Als een gast hier over de drempel komt zie je dat er letterlijk een last van ze afvalt. De mantelzorgers kunnen ook weer hun eigen rol als partner of als kind aannemen. Dat is heel mooi om mee te mogen maken.’’

Iedereen doet ertoe

Er was een bepaalde tijd ingepland voor het gesprek maar dat liep aardig uit de hand. Toen het gezelschap poseerde in de hal bij de steentjes en de kaars die onderdeel zijn van een mooi ritueel stonden ze eerst een beetje onwennig en ernstig te kijken. Hoeft niet. In dit huis kan iedereen zichzelf zijn. ‘Iedereen doet ertoe, omdat jij, jij bent’, zo begint het gedicht van Cicely Saunders namelijk.

Foto: van links naar rechts: Frank Veldkamp, Marianne Steijn, Ger Pel en Nans Sluiters. Foto: Ingeborg Baumann