Mevrouw Bep Duineveld -Wempe 30 november 101 jaar
Driehuis – Onze lezers weten dat wij, als Jutter | Hofgeest, en onze burgemeester of anders locoburgemeester namens de gemeente Velsen, de 100-jarigen in de gemeente graag bezoeken om onze felicitaties aan te bieden en vooral ook om hun verhalen te horen. Bij het afscheid zeggen we dan altijd: ,,Tot volgend jaar hoor, dan hopen we weer op uw verjaardag te mogen komen!’’ En afgelopen woensdag was het dan zo ver; Mevrouw Bep Duineveld-Wempe vierde haar verjaardag in Huis ter Hagen, ze werd 30 november 101 jaar.
Door Ingeborg Baumann
Dit jaar kwam wethouder Nathanael Korf de honneurs waarnemen en hij nam deze taak ernstig op. Buiten de ambtsketting had hij zelfs een stropdas aangedaan en echt: zo zullen we hem niet vaak zien. Mevrouw Duineveld ziet er trouwens ook piekfijn uit, haar dochter Marian heeft haar prachtige witgrijze haar heel mooi gekapt. Marian is een van de vijf dochters en werd als derde kind geboren. Haar zusjes Els en Joke zijn wat ouder en haar Bernadette en Carla wat jonger. Als klap op de vuurpijl en tot het heel grote geluk van zijn moeder werd als zesde telg een jongetje geboren: Sjaak. ,,Mijn allerliefste wens ging in vervulling.’’ Het gezin Duineveld was een traditioneel Katholiek gezin, dat blijkt.
Aanpakken
Overigens is mevrouw Duineveld, het klinkt een beetje oneerbiedig om haar Bep te noemen want ze is echt een dametje, ook dolgelukkig met haar meiden. ,,Die komen wat vaker langs en pakken wat aan.’’ Wat ook heerlijk is, is dat al die zes kinderen bij haar in de buurt wonen. Oud worden vindt ze ‘vanzelf gaan’. En op onze vraag of ze het leven nog wel leuk vindt, tenslotte word je op zo’n hoge leeftijd wel beperkt in je doen en laten, zegt ze:,, Ik heb geen verdriet. Dus ik heb zeker geen hekel aan mijn leven. Ik heb fijne en lieve kinderen, veertien kleinkinderen en negentien achterkleinkinderen. Echte ‘lol’ heb ik niet maar ik ben hartstikke tevreden.’’ En zo ziet ze er ook uit, wat heerlijk om zo lief oud te worden en vooral om te kunnen gaan met je leeftijd. Geen klagen maar aanvaarden dat je veel slaapt en niet heel veel meer kunt. Dat ook niet meer nodig hebben. Terwijl ze, weten we uit het bezoek van vorig jaar, tot op hoge leeftijd heel actief was. Ze woont pas twee jaar in Huis ter Hagen en reed tot op 96-jarige leeftijd in haar auto en was lid van een zangkoor. Haar man mocht maar 72 jaar oud worden. Marian vertelt dat haar moeder altijd zei dat ze ‘zo’n man nooit meer zou krijgen’. En natuurlijk is het onvermijdelijk dat je een portie verdriet te verwerken krijgt in het leven. Het ligt eraan hoe je daarmee omgaat blijkt maar weer. We kijken nu al uit naar haar volgende verjaardag. ,,Maar die is nog ver weg’’, zegt ze.
Nathanael Korf nam de honneurs graag waar en mevrouw Duineveld was heel blij met de bloemen. Foto: Ingeborg Baumann