Regio – Dierendag verliep voor het gezin Siarkiwska heel anders dan de bedoeling was geweest. Het gezin treurt al maanden om het gemis van hun lieve kater Garfield, die afgelopen voorjaar plotseling verdween. Maanden later werd het dier gevonden en naar het Kerbert Dierentehuis in IJmuiden gebracht. Omdat daar niet duidelijk werd van wie de jonge kater was, kreeg het dier na korte tijd een nieuw baasje. Magda, Paweł en hun zoontje Jan (9) zijn ontroostbaar.

Door Raimond Bos

Kater Garfield kwam anderhalf jaar geleden bij de familie Siarkiwska ter wereld, de moederpoes maakt namelijk ook deel uit van het gezin. Garfield doet qua tekening sterk denken aan een Bengaalse kat, maar dat is hij niet. Een lieve, aanhankelijke kat met wie de 9-jarige zoon van het gezin direct een band had. ,,Die twee waren echt onafscheidelijk. Garfield lag altijd bij Jan te slapen en ze speelden veel samen.’’ De kat kwam ook buiten, maar verliet zelden de tuin van de rijtjeswoning in het centrum van Heemskerk. ,,Even rammelen met de brokjes en zijn naam roepen was voldoende om hem weer naar binnen te kunnen halen’’, vertelt Magda. Totdat Garfield op 28 april van dit jaar de benen nam. Waarheen hij ging, is niet bekend, maar het dier keerde opeens niet meer naar huis terug. ,,Hij is een allemansvriend, dus misschien heeft iemand hem aangehaald en is hij meegelopen’’, gist ze naar hetgeen is gebeurd.

Alles op alles

In de dagen die volgden, zette het gezin alles op alles om hun geliefde Garfield terug te vinden. ,,Twee maanden lang hebben we elke nacht overal gezocht, we hebben posters opgehangen en natuurlijk ook de Dierenambulance en Amivedi (een organisatie die vermiste huisdieren probeert op te sporen, RB) ingelicht.’’ De zoektocht leverde niet het gewenste resultaat op en het verdriet was groot. Dag in, dag uit checkte Magda online alle berichten over gevonden katten, maar nooit zat Garfield erbij. ,,Garfield was nog niet gechipt, maar droeg wel een halsbandje met mijn telefoonnummer erop. Als iemand hem had gevonden, hadden ze mij direct kunnen bellen.’’ In augustus dook Garfield op in de omgeving van de Bazaar in Beverwijk, maar dat ontdekte het gezin Siarkiwska veel later pas. Uit een e-mail van de Dierenambulance aan het gezin blijkt dat Garfield op de Randweg en de Wijkermeerweg was gezien, waarna iemand er uiteindelijk in slaagde om te kat te vangen en naar het Kerbert Dierentehuis in IJmuiden te brengen.

Cruciale fout

Eind goed, al goed? Nee! Garfield was weliswaar als vermist opgegeven, maar bij het invullen van het formulier heeft Magda destijds een cruciale fout gemaakt, zo blijkt nu. Ze vertaalde het Poolse woord voor ‘kater’ via een vertaalcomputer naar het Nederlands en kreeg het woord ‘poes’ te zien. Dat vulde ze in, waardoor Garfield ten onrechte als vermiste vrouwtjeskat te boek stond, terwijl het een ongecastreerde kater betreft. Als medewerkers van het Kerbert Dierentehuis dan in het computersysteem zoeken, vinden ze geen match. Gevolg: de wettelijke termijn van veertien dagen treedt in werking, een periode waarin men probeert de eigenaar van de kat te achterhalen. ,,Na veertien dagen in onze asielen worden de dieren ‘van ons’ en is het onze taak om zo snel mogelijk een nieuw huisje voor ze te vinden’’, legt Niels Kalkman van de Dierenbescherming uit. Garfield bleek in trek te zijn bij de kattenliefhebbers en al snel mocht hij zijn kooitje in IJmuiden verlaten om geadopteerd te worden door een nieuw baasje.

Te laat

Een week later kreeg Magda foto’s te zien, met de vraag of dit hun Garfield betrof. Maar toen was het al te laat. De kater was herplaatst en vanaf dat moment is het nieuwe baasje de wettelijke eigenaar van het dier. Magda en haar zoontje Jan namen direct na schooltijd de bus naar IJmuiden, maar kwamen van een koude kermis thuis. Hun geliefde huisdier woont nu ergens anders! ,,Dat doet veel pijn. Het is geen fiets, die je zomaar even doorverkoopt. Garfield is een deel van onze familie.’’ Dat verdriet werd ook door de medewerkers van het Kerbert Dierentehuis gevoeld. Men besloot om zelf contact op te nemen met de nieuwe eigenaars van de kater. ,,Er is gevraagd of zij er over na wilden denken weer afstand te doen, maar zij zijn ontzettend van het dier gaan houden in een week tijd (en dat is ook hun goed recht) dus ze willen de kat houden. De gegevens van de nieuwe eigenaar kunnen en gaan we niet delen, vanwege privacy.’’

Laat een kat chippen!

Het voorval benadrukt eens te meer hoe belangrijk het is om een kat altijd te laten chippen. Dan hadden we hem dezelfde dag dat hij bij ons binnen kwam al naar huis kunnen brengen’’, benadrukt Kalkman. Magda en haar gezin geven de hoop echter nog niet op. Ze hopen dat de nieuwe baasjes van Garfield kennisnemen van het verhaal en er alsnog voor openstaan om Garfield weer terug te laten keren naar zijn echte thuis. ,,Misschien kunnen die mensen dan een andere kat adopteren, eentje die echt geen huisje meer heeft’’, oppert ze. Ze vervolgt: ,,Wij willen voor die mensen alle kosten vergoeden die verband houden met de adoptie van Garfield én voor een nieuwe kat.’’

Heel verdrietig

Bij Jan speelt door de stress rond het verlies van Garfield een oud kwaaltje weer op. Hij heeft regelmatig last van hevige hoofdpijn, een gevolg van ernstig hoofdletsel dat hij op 5-jarige leeftijd op school opliep. Ruim vijf maanden nadat de kater van huis wegliep, is hij nog steeds heel verdrietig. ,,Het feit dat ik nu weet dat Garfield niet op straat zwerft, maar bij iemand thuis is, verzacht het leed wel iets. Maar ik blijf heel verdrietig en ik moet er veel om huilen. ik hoop dat hij weer bij ons terugkomt. Een vriend kun je niet kopen. Die moet je vinden, net zoals ik en Garfield elkaar hebben gevonden.’’

Foto: Magda, Paweł en hun zoontje Jan (9) zijn ontroostbaar. Foto: Bos Media Services