Tachtig jaar vrijheid in Nederland. Dat hebben we terecht gevierd. Er kwam een einde aan een verschrikkelijke oorlog. ‘Dat nooit weer’, wordt vaak gezegd. Helaas zijn er vandaag nog steeds oorlogen in de wereld. Zichtbare vernietiging van gebouwen, dorpen en steden. Doden, gewonden, psychische trauma’s bij volwassenen en kinderen die generaties door kunnen werken.

We worden als Europa ook bedreigd. Bedreiging wordt beantwoord met bewapening. Kan het ook anders? Kunnen we als mensen, landen een weg naar vrede vinden?

De Spreukendichter zegt:

Maak geen ruzie met iemand die je geen kwaad berokkend heeft. Wees niet jaloers op iemand die geweld gebruikt, volg hem beslist niet na (Spreuken 3 vers 30 en 31).

Ik ben meerdere keren betrokken geweest bij een conflict, als bemiddelaar. Soms was het hoogst haalbare begrip voor elkaar, zonder dat er vrede kwam. Onlangs kwam er in een conflict een onverwachte oplossing. En niet alleen een oplossing, maar de partijen konden elkaar zelfs helpen. Dat was echt bijzonder.

Een conflict begint vaak met eigen gelijk, uitbreiding willen van invloed of gebied, een ander niet gunnen wat van de ander is. Dat kan tot ruzie leiden of zelfs een wereldoorlog. Partijen maken zichzelf sterk en gaan de strijd aan. Brutalen hebben de halve wereld, zegt een spreekwoord. Jezus zegt ergens: Gelukkig de zachtmoedigen, want zij zullen de aarde bezitten. Het vraagt dus moed om zacht te zijn. Dan win je niet de halve, maar de hele wereld!

Willem Griffioen

Buurtpastor www.hartvoorvelserbroek.nl