IJmuidenaar Frits Rijperman droomde van een carrière als stergitarist of journalist. Het is er niet van gekomen. In zijn serie ‘Helden van de IJmond’ portretteert hij artiesten uit onze regio die hun droom wel achterna zijn gegaan. Vandaag Johnny Laporte
Tekst en foto: Frits Rijperman
In verzorgingshuis Velserduin in IJmuiden spreek ik bluesgitarist Johnny Laporte, de man achter de wederopstanding van de in 2020 overleden blueslegende Oscar Benton. Een gesprek vol herinneringen, muziek en anekdotes die laten zien hoe dicht succes en kwetsbaarheid bij elkaar liggen..
Door de achteringang zie ik hem binnenkomen. Een markante verschijning, koffertje in de hand, net als in de documentaire over Oscar Benton die ik laatst zag op aanraden van zangeres Monica Verschoor. We begroeten elkaar hartelijk en nemen plaats. Met koffie en een koek raken we aan de praat, alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Later laat hij me de ruimtes zien waar hij destijds een kleine opnamestudio inrichtte.
Op deze locatie spreek ik Johnny Laporte, geboren als John Rijken. Hier nam Johnny de laatste cd op van de legendarische Oscar Benton die hier verpleegd werd. Hij kon niet veel meer dan alleen nog wat zingen. Johnny produceerde de cd ook. Bovendien kwamen ze beiden uit de regio.
Hoe het begon
Johnny vertelt hoe het allemaal begon. ,,Bij mijn vervroegd pensioen kreeg ik een aardig bedrag mee. Daarvan kocht ik studioapparatuur en volgde scholing in opnametechniek. De cd I Am Back van Oscar Benton was eigenlijk bedoeld als leerproject, mijn eindwerkstuk. Maar er bleek veel behoefte aan: het werd de onverwachte wederopstanding van een muzikale held.” Oscar was herstellende van een zwaar ongeluk en coma, maar zijn stem bleek nog altijd krachtig. ,,Tijdens een verjaardag zette hij ineens My Way in. De muren trilden ervan. Alleen teksten herinnerde hij zich niet meer. Tijdens de opnames zong ik steeds net een tel voor hem uit, zodat hij mij kon nadoen. Hij zei dan dat ik in zijn oor fluisterde, maar in werkelijkheid zong ik in een microfoon en mijn stem klonk uit de monitor, alleen voor hem hoorbaar. Het publiek hoorde uitsluitend Oscar. Die steun had hij nodig, anders was er nooit meer iets uitgekomen.”
Bensonhurst Blues
Met trots denkt Johnny terug aan de optredens in Roemenië en Sint-Petersburg. ,,Het publiek kende hem van Bensonhurst Blues en hield het niet droog. Dat nummer had een enorme betekenis. Eén keer bij de opkomst ging het bijna mis. Oscar was slecht ter been en normaal hielp ik hem altijd het podium op. Deze keer zou de zaalmanager het overnemen, maar dat liep niet zoals gepland. Wij stonden al te spelen, maar Oscar kwam maar niet opdagen. Het publiek begon zich af te vragen: waar blijft hij toch? Uiteindelijk wist hij zelf, strompelend, het trappetje op te komen. Eenmaal voor de microfoon spreidde hij zijn armen wijd en kreeg meteen een oorverdovend applaus. Dat was echt Oscar: altijd op zoek naar dat magische moment, hij leefde voor het applaus.”
Johnny zelf
Maar wie is Johnny zelf, en hoe rolde hij in de muziek? ,,Mijn broer Gus speelde al bij de Oscar Benton Blues Band. Begin jaren zeventig ging ik vaak mee naar optredens. In Dortmund was Oscar na de eerste set woedend en ontevreden over zijn band. In de pauze gooide hij de boel om: Gus de gitarist moest bassen, de bassist ging drummen, en ik werd voor de leeuwen gegooid als gitarist. Vanaf de tweede set stond er een totaal andere band op het podium.” Maar hoe dan, zonder voorbereiding en zonder de nummers te kennen? Johnny lacht. ,,Het waren lange nummers, drie kwartier in één akkoord, en om de beurt soleren. Zo kwamen we erdoorheen.”
Een tweede kop koffie. Johnny praat en praat en blijft verbazen: wat een lef, zomaar het podium op, in het buitenland nog wel, en spelen alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. Voor Johnny bleek het de start van een leven vol muziek, een leven dat hij nu, terugkijkend, met trots deelt.
Kennismaken met Johnny?
• 27 september 2025: optreden in Café Middeloo, Driehuis (met zangeres Simone Snel)
• YouTube: Oscar Benton – I’m Back
• Boek: Zwijgen, zweeg, gezwegen (roman van Johnny Laporte)