Column: Meester Serné haalt herinneringen op

41 jaar stond hij voor de klas in IJmuiden, meester Serné. Op de Marnixschool, die later plaatsmaakte voor Het Kompas. Honderden IJmuidenaren hebben bij hem in de schoolbanken gezeten tussen 1974 en 2015. Ongezien over straat lopen is er dan ook niet bij voor deze 69-jarige IJmuidenaar. Met enige regelmaat haalt hij herinneringen op in de Jutter/Hofgeest. Deze week: de troon

Het was het jaar van het huwelijk van Prins Willem-Alexander en Máxima. Daar moest in de klassen natuurlijk ook aandacht aan geschonken worden. Mijn collega’s van de groepen 6, 7 en ik (8), wilden van de hal een soort trouwzaal maken en bespraken het plan met onze groepen. Allerlei ideeën borrelden op. De kinderen wilden de trouwerij naspelen en vonden dat er twee mooie stoelen moesten komen voor het bruidspaar, het liefst ’tronen’. Eén mooie ’troon’, die van Sinterklaas, hadden we al. Het probleem was het tweede exemplaar. Niemand van ons was in het bezit van een troon.

Fauteuil

We bezochten daarop meubelzaken in IJmuiden en legden ons probleem voor. Men moest lachen, maar kon ons niet helpen aan een soort van troon. Tot we bij Woontoon terechtkwamen. Ook daar legden we uit dat we van plan waren om de hal van onze school om te toveren in een trouwlocatie en dat we een ’troon’ zochten. De verkoopster zag de lol er van in en liet ons meubels zien die niet meer verkocht werden. Wij keken rond en ontdekten een oude fauteuil, met versleten roodpluche bekleding, twee grote armleuningen en een zeer hoge rugleuning. ,,Dat is precies wat we zoeken”, zeiden wij. We mochten de fauteuil gratis meenemen. Maar hoe kregen we zo’n grote klassieke fauteuil op school? Mijn auto was te klein, daar kon die stoel onmogelijk in. Evenals in de auto van de collega uit groep 7. De auto van de collega van groep 6 was iets groter. ,,Geen probleem… Past”.

Politieauto

Maar toen puntje bij paaltje kwam, paste die fauteuil net niet. De kordate collega gaf niet op. De achterbank ging plat en de voorstoelen naar voren. Ging beter, maar er bleef één stoelpoot buitenboord hangen. Dan de voorstoelen maximaal naar voren. En ja… de stoel was binnen. Helaas kon de achterklep net niet dicht en men kon voorin niet zitten. De bestuurster perste zich scheef achter het stuur, het stuur in haar buik. De andere collega zat tegen het dashboard en de voorruit geklemd, met de leuning van de stoel in haar rug. En ik..? Ik wurmde naar achteren en lag languit bovenop de troon om de achterklep omlaag te houden. Autorijden was eigenlijk onverantwoord. Bijna bij school kwam een politieauto ons langzaam tegemoet. Snel schoot de collega zijstraten in… Gered…!!! Kinderen hebben de huwelijksceremonie nagespeeld. Prinses Máxima wuivend, met traan, op een ’troon’ van Woontoon.