Santpoort – Waar de beheerders van de grote theaterpodia nog worstelen met de vraag hoe ze in coronatijd nog winst kunnen maken, zijn het juist de kleinschalige producties die inmiddels weer voorzichtig op gang komen. Vorige week woensdag en vrijdag verzorgde theaterschool ‘Wat een drama’ de eerste voorstelling sinds de virusuitbraak. Anders dan gewoonlijk, maar het enthousiasme bij zowel de spelers als het publiek was er niet minder om.

Het is even na half twee in de middag als de bezoekers zich bij de ingang van de recreatiezaal onder appartementencomplex Velserhooft melden. Maximaal dertig bezoekers zijn welkom bij deze korte voorstelling, die gespeeld wordt door kinderen van allerlei leeftijden. Het zijn dan ook vooral de ouders van deze kinderen, die plaats nemen op de stoelen in de zaal. Ze hebben allemaal vooraf per e-mail een uitgebreide instructie ontvangen. Vooraf zijn de stoelen zorgvuldig op de juiste plek gezet, het verplaatsen ervan is strikt verboden. Van de garderobe mag geen gebruik worden gemaakt en ook de toiletten blijven gesloten. Een kopje koffie na afloop? Helaas, het kan dit keer niet doorgaan. Iedereen wordt dringend verzocht om via de aangegeven looproute de ruimte na de voorstelling weer te verlaten. Het is niet anders en niemand doet er moeilijk over. ,,Wel ver weg’’, klinkt het als iemand plaatsneemt op de achterste rij. ,,Ja, anderhalve meter hè’’, zegt een andere bezoeker.

Stipt om 13.45 uur is het tijd om de voorstelling, die ongeveer twintig minuten duurt, te beginnen. Janna Handgraaf, het creatieve brein achter de theaterlessen voor kinderen en de daaruit voortvloeiende producties, geeft kort nog wat uitleg. ,,Ik heb eventueel een verrekijkertje voor wie het niet goed kan zien’’, grapt ze. De acterende kinderen drukt ze op het hart om vooral hard te praten, zodat iedereen ze goed kan horen. Dan gaat de voorstelling ‘De vervelende fee’ van start. Het verhaal speelt zich af in de etalage van een speelgoedwinkel, waar de poppen tot leven komen zodra er geen mensen in de buurt zijn. De komst van een nieuwe pop, een vervelende fee, zet de verhoudingen in de groep op scherp. Maar alles wordt anders als dankzij kordaat ingrijpen van deze fee een stel boeven in de boeien wordt geslagen. Alle jeugdige acteurs doen enorm hun best om hun rol zo goed mogelijk te spelen. Dat blijkt lang niet altijd even gemakkelijk te zijn. Af en toe moet Janna even bijspringen door vanaf de zijkant de tekst te souffleren. Soms leidt dat tot verwarring. ,,Nee, dat moeten hun zeggen’’, roept een jongetje dwars door het spel heen. Er klinkt wat gegrinnik vanuit de zaal, maar niemand neemt het hem kwalijk.

Janna verzorgt inmiddels al drie jaar theaterlessen voor kinderen. Leerlingen van het eerste uur mengen zich met nieuwkomers. ,,Ik heb ook terugkomers’’, vertelt ze na afloop. Is het niveau van de groep dit seizoen anders dan in het jaar ervoor? ,,Dat is niet waar het mij om gaat. Belangrijk is dat ze samen iets maken en samen lol hebben. Als er dan een uitschieter bij is, iemand die iets heel goed kan, dan is dat alleen maar mooi.’’ Had ze niet beter nog even kunnen wachten met de uitvoering van deze productie? Nu mochten er immers slechts dertig mensen per voorstelling aanwezig zijn. Janna: ,,Ik heb overwogen om het begin juli te doen, maar dat is de laatste schoolweek en dan zijn er vaak eindfeesten. Daarom heb ik toch maar gekozen voor deze datum. En nu zijn er twee voorstellingen, in plaats van één. Dat is ook mooi, toch?’’ In september start Janna met het nieuwe seizoen, dan zijn er drie leeftijdsgroepen: kleuters, leerlingen van de basisschool en pubers. De inschrijving daarvoor is reeds gestart. (Bos Media Services)