Eenzaamheid Buitenspel bij Telstar
Velsen – Afgelopen woensdag zat de stemming bij Telstar er pittig in. Mooier konden de feestdagen voor de deelnemers niet beginnen want het was echt een heerlijk feestje. Het was de derde editie van het maatschappelijke programma ‘Eenzaamheid Buitenspel’. Ooit begonnen door Sophie Noorman als een studieopdracht en opgepikt door en uitgegroeid tot een vaste waarde binnen Telstar. Want behalve dat ze aardig kunnen voetballen maken ze ook maatschappelijke en sociale impact gebaseerd op de drie pijlers gezondheid, duurzaamheid en beleving.
Door Ingeborg Baumann
Na een uurtje, het programma begon rond 11.00 uur ’s ochtends, is het feestje echt wel aan de gang. Er staan schalen met oliebollen, er wordt gelachen en gekletst, er zijn leuke spelletjes en de meeste deelnemers zijn getooid met een kersthoed. Een hilarische hoed maar dat paste helemaal bij de stemming. Veel lol en lekker ontspannen voor de -we denken wel 60- deelnemers. In totaal lopen er namelijk 71 mensen rond, de begeleiders meegerekend.


De hoofdprijs
Karin Noorman, inderdaad de moeder van, zit als begeleider bij de bingo tafel waar vandaan de kreten van enthousiasme door de hele zaal heen te horen zijn. Ze heeft het een beetje te druk om te praten maar later zegt ze: ,,Ik wil me niet met je artikel bemoeien maar wat voor mij de hoofdprijs was, waren de jongelui die alles voorbereid en begeleid hebben.’’ En inderdaad, die hartstikke jonge mensen zijn zó gezellig bezig! Sophie, Lotje, Zilla, Beau, Finn, Marnix, Milan, Stephan, Mike, Emma, Laura, Tess, Antoinette, Lesley en Kas heten ze. In een tijd waarin het moeilijk is om ergens vrijwilligers voor te krijgen alle respect! Ze hebben heus wel meer te doen met studie, werk, vriendengroepen en eindejaarsfeesten en ook waarschijnlijk geen opleiding gevolgd in het begeleiden van mensen die op leeftijd zijn.


Soms eenzaam
In de andere zaal zijn de lange tafels al prachtig gedekt. Het lijkt wel een sterrenrestaurant. Sophie loopt al regelend rond: ,,Ik had me voorgenomen om me nog meer te mengen met de mensen en zo zelf mee te genieten. Maar het is toch te druk om dat te doen. Maar de mensen vermaken zich wel toch?’’ Absoluut doen ze dat. Zoals Andre van Staveren (84). Hij is hier met zijn vrouw sinds 56 jaar, Betty. Betty zit al een jaar in Breezicht want is dementerend. ,,Andre: ,,Ik las de advertentie in de Jutter | Hofgeest en dacht: ‘dat is 100 procent wat voor ons’. We hebben het allebei heel erg naar onze zin. Ik verveel me niet want ga twee keer per dag naar Breezicht, ze noemen daar dementie een ‘haperend brein’ en dat vind ik mooi gevonden, en ik golf en bridge nog. Maar toch, als ik dan alleen thuiskom, voel ik me wel eenzaam. Vroeger deden we alles samen.’’ Betty, mooi opgemaakt en gezellig gekleed, komt hem waarschuwen dat er weer een spelletje begint.

Wijkteam
Jitsche (78) is op het feestje geattendeerd door het Wijkteam. ,,Daar moet je heen! Ik heb me meteen opgegeven.’’ Ze heeft een lelijke wond boven haar oog, gevallen. ,,Dus de valpreventie die buiten de spelletjes op het programma staat was echt goed voor mij. Ik ga die oefeningen meteen thuis ook doen. Ik woon nog zelfstandig en voel me wel eens eenzaam. Maar ik moet me ertoe zetten om nieuwe dingen te doen. De spelletjes zijn heel leuk. Het lijken kinderdingen maar echt grote mensen worden nooit oud, toch?’’
Klazina (87) is het met haar eens. ,,Hartstikke leuk! Ringen gooien, ezeltje prikken en bingo. Ik woon ook nog zelfstandig en ga overal naar toe, ik zoek gewoon wat. Je moet je eigen feestje maken.’’

Speciale gast
De ‘mystery guest’ blijkt Erik de Ruijter te zijn. Wie kent hem niet. Hij heeft een draaiorgel maar luistert ook bruiloften en partijen op met een vrolijke zangshow. Hij krijgt de meezingers helemaal mee en heel wat voetjes van de vloer. De kersteditie van ‘Eenzaamheid Buitenspel’ was een warm en heel erg gezellig feest. De geduchte tegenstander, vooral in deze dagen, genaamd ‘eenzaamheid’ is met een grote voorsprong overwonnen daar in het stadion.
Heel veel lol en gezelligheid, een warm feest. Foto’s: Ton van Steijn

