Belofte maakt schuld. Waar Danique Fonteyne en Gianluca Lecca uit IJmuiden afgelopen januari aan de redactietafel vertelden over hun plannen en voorbereiding van hun reis naar India, krijgen zij in deze editie het podium om te vertellen over hoe het was. Samen met een groep medeleerlingen van het Ichthus Lyceum en vijf begeleiders zijn zij in juli afgereisd naar India om drie weken op wereldburgerstage kennis te maken met de cultuur en levenswijzen aldaar.
Tekst en foto: Arita Immerzeel
Waar Gianluca (18) en Danique (17) elkaar in januari alleen nog via-via kenden, heeft Gianluca dit keer Danique opgehaald en zijn zij samen op de scooter gekomen. Weer een glaasje water is al wat zij nodig hebben om los te branden. Buitelend over hun woorden en elkaar aanvullend vertellen zij enthousiast hoe het was. Het was namelijk veel, indrukwekkend en heel divers.
Indrukwekkend
,,De ervaringen waren intens en heel verschillend. De mensen waren overal lief en vriendelijk. We hebben een aantal scholen bezocht. Sommigen leken op de scholen, die wij hier gewend zijn. Maar er waren ook scholen in de open lucht, dus zonder dak. Er is ook zoveel armoede. En veel mensen! De[IB1] leerlingen dragen schooluniformen. Van ons sponsorgeld zijn computers gekocht en stoelen. De leerlingen waren er heel trots op. We werden overal warm welkom geheten met een stip op ons voorhoofd en oranje bloemen. Overal werd gezongen en gedanst. Voetbal, het volkslied, een concert en optreden van dans, dat was overal wel.”
Ziekte en zeer
,,We hebben meegeholpen om mensen met lepra te verzorgen. We moesten wonden ontsmetten,” griezelt Danique. ,,We hebben gevoetbald, cricket gespeeld, een spel met steentjes gooien gespeeld en gevolleybald. En weet je? We wonnen overal. Echt, sporten kunnen ze niet,” aldus Gianluca.
Gianluca is zelf ook ziek geweest. ,,Ik had een paar dagen darmklachten. Het eten is ook heel pittig. Drie keer per dag rijst met een saus, curry en alles vega. Ook wel pasta een keer en bloemkool. Op een menukaart is alles vega. Met een enkele uitzondering, dan staat erbij ‘non-vega’. Geen rund! De koe is heilig, het was dan kip. Koeien lopen overal, ze lopen gewoon los over de weg, ze zijn heilig. Wel weer apart, ze leven van afval en vuil water. Hun botten steken uit, ze zijn mager. Afval, ook zoiets, overal afval en afvalbergen. Echt verschrikkelijk om te zien. De mensen zijn evengoed trots op hun land. Overal mensen, ook op de snelwegen, ook baby’s, en overal bedelaars, ook kinderen.”
Meegenomen
Gianluca heeft sinds de reis meer geduld. ,,Ik denk weleens, het zal wel. Ik kan even meer geduld bewaren.” Danique kan meer empathie opbrengen voor anderen. ,,De kinderen, de baby’s op straat op een kleedje, we werden geadviseerd geen geld te geven. De overheid investeert met educatie voor iedereen. Ik kocht een keer een tas vol boodschappen voor 3 euro 40. Daar gaf ik koekjes van aan bedelende kinderen. En ik had sleutelhangers met klompjes en snoep meegenomen en uitgedeeld.’’ Gianluca nam een voetbal mee en sleutelhangers met koeien.
Blond
Waar de vader van Danique van te voren bezorgd om was, de blonde haren, heeft Danique niet in een andere kleur geverfd. ,,Maar ik ben nergens alleen op pad gegaan. Blond en wit staat gelijk aan rijk, ik werd werkelijk honderden keren op de foto gezet. Er stond telkens een lange rij. Ook ben ik ten huwelijk gevraagd, de man ging letterlijk op zijn knieën. Ik heb mij nergens onveilig gevoeld, maar was altijd met meer mensen. Ook in het gastgezin.”
Gastgezinnen
De ervaringen in de gastgezinnen waren ook al heel bijzonder. ,,We zijn overal met zijn tweeën geplaatst. Ik was in een gezin van twee dokters. Ze spraken goed Engels. Het was echt leuk. Ook met hun zoon. Maar sporten, nee, dat kunnen mensen in India niet. Zelfs schaken niet. Ik denk dat het te warm is,” aldus Gianluca.
Danique denkt dat het meer is, omdat de focus op educatie, school en leren ligt, niet op hobby’s. ,,Het is de enige manier om iets te bereiken. Ik zat in een huis met gouden kranen en een privéchauffeur. Ik werd mee uit eten genomen, mocht shoppen en at zelfs pasta pesto. Een heel schoon huis was het.”
Indrukwekkendst
,,Het bezoek aan het mausoleum Taj Mahal was onvergetelijk. Het wereldwonder ligt in een woonwijk, het is er druk, ook met zwerfhondjes en zwerfkatjes. En heel veel gouden tempels. De schoenen gingen uit en we kusten de grond.”
De vraag, ‘nog een keer terug?’ geeft te denken. Misschien ´eventueel een keer naar Mumbai´wordt aarzelend geantwoord. Voorlopig eerst weer terug naar hun voetbalteams en het vervolg van hun opleidingen oppakken. Danique zit nu in de examenklas van de HAVO en Gianluca studeert sinds deze week aan de VU econometrie.