IJmuiden – Vol energie maakt Erik Roose (64) koffie, zet lekkere chocolaatjes op tafel en huppelt bijna door de kamer. De – volgens de bewoners van IJmuiden – bekendste, aardigste en meest vriendelijke postbode gaat na 10 jaar een nieuwe uitdaging aan. Zijn vertrek maakt nogal wat los en hij ontving via Facebook echt honderden hartverwarmende reacties. We gaan hem missen als postbezorger maar gelukkig is zijn nieuwe baan bij de lokale telefoonwinkel waar hij vast en zeker ook heel veel mensen blij gaat maken. Want dat zit nu eenmaal in hem. En die ‘nieuwe batterijen’ gaan hopelijk nog lang mee.

Door Ingeborg Baumann

Hoewel ieder mens een verhaal heeft en niemands leven zonder hobbels verloopt verstaat niet iedereen de kunst om na het vallen weer op te krabbelen, dóór te gaan en positief te blijven. Aandacht en vriendelijkheid te blijven verspreiden met een lach op het gezicht, ook al zit je daarna alleen op de bank. Erik kan dat wel, hoewel het zeker niet altijd makkelijk was en is. 

Gigantische impact

,,Ik heb heel veel gedaan in het leven, ik fotografeerde voor de Zondagskrant, voor het Haarlems Weekblad en het helaas nu niet meer bestaande Nieuwsblad IJmuiden. Bijzonder was dat ik met drie kleurenfoto’s van een ontplofte loempiakraam pontificaal op de voorpagina stond van de Telegraaf en ik filmde de brand in Volendam voor SBS 6. Veel van de beelden hiervan die meestal gedurende de jaarwisseling door SBS 6 worden getoond zijn van mij. Ik organiseerde talentenjachten en shows en ‘kan ik niet’ komt niet in mijn woordenboek voor. Voordat ik bij PostNL ging werken had ik een zaak in Ledverlichting in IJmuiden. Als eerste in Nederland. Maar toen overleed mijn vrouw na een lang ziekbed, dat was in 2011. Ze was pas 53 jaar. Dat had een gigantische impact op me en ik was een tijdje compleet uit de roulatie. Het ging ook steeds slechter met de zaak. Het was een heel nare tijd en ik heb echt een aantal jaar nodig gehad om alles een plekje te geven. Hoewel niemand dat merkte.’’

Niets was te veel

Op een moment in zijn leven ging Erik ’s nachts werken voor PostNL in Sloterdijk en overdag in de winkel. Later als postbode overdag, dan moest de winkel soms dicht. ,,Na heel wat worstelen ging ik 25 uur voor PostNL werken in IJmuiden. Ik zag het als mijn eigen toko bijna, niets was te veel. Weet je wat belangrijk is? Luisteren naar mensen, proberen te begrijpen wat ze voelen. Als ik tijd had maakte ik een praatje en na werk ging ik soms ‘op de koffie’, of er zei iemand dat ze lekkere kippensoep voor me had gemaakt. Ik ben denk ik ook wel bekend van de kerstkaartjes. Ik zag dat veel ouderen bijna geen kaarten meer kregen en toen ben ik het gaan doen. Ik ben begonnen met 50 kaartjes en afgelopen jaar heb ik er 550 in de brievenbus gestopt. Alleen die blije gezichten al, dat doet je zo goed!’’

Omstandigheden  

Erik genoot van zijn werk maar de omstandigheden waren niet ideaal. ,,Maar wat je dan denkt op die leeftijd is dat je te ‘oud’ bent om te switchen. En daar leg je je dan bij neer en probeert het beste uit elke dag te halen. Tot René Opdam van Combi Telecom IJmuiden op het Velserhof vroeg of ik het team kon versterken. Ik dacht: ‘Ja hoor, grapje.’ Maar hij meende het echt! Ik moest heel lang, wel vijf seconden, nadenken. Ik kom in een warm bad terecht. Ik ga filmpjes maken, uiteraard de verkoop doen en het gezicht van de zaak worden.’’

Eerste werkdag

De eerste echte werkdag van Erik wordt 2 april. Er staat dan koffie en wat lekkers voor iedereen die hem als postbode gaat missen en hem succes wil wensen. Een nieuw begin voor Erik. ‘’Weet je? Ik hou van mensen.’’ 

Foto: Ingeborg Baumann